Hodgkin ပြန်ရည်အကျိတ်ကင်ဆာရောဂါ

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာဆိုတာ ဘာလဲ။

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာဆိုသည်မှာ ပြန်ရည်ကြောစနစ်ကင်ဆာဖြစ်ပြီး ၎င်းစနစ်သည် ကိုယ်ခံအားစနစ်၏ တစ်စိတ်တစ်ဒေသဖြစ်သည်။ ပြန်ရည်ကြောစနစ်ကို ပြန်ရည်ကျိတ်များ၊ ပြန်ရည်ကြောများ၊ အာသီးများ၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီ၊သရက်ရွက်နှင့်သိုင်းမတ်စ်ဂလင်း (မွေးစကလေးတွင် ရင်ရိုးအောက်ရှိ ပြန်ရည်ဂလင်း) တို့ပါဝင်သည့် ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းများ၊ တစ်ရှူးများဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်။ ၎င်းတစ်ရှူးများသည် ကူးစက်မှုနှင့် ရောဂါများကို တွန်းလှန်ပေးသည့် သွေးဖြူဥဆဲလ်များ ခေါ် ပြန်ရည်ဆဲလ်များ ကို ထုတ်လုပ်၊ သိုလှောင် သို့မဟုတ် သယ်ယူပေးသည်။

ပြန်ရည်ကြောစနစ်တွင် ပါဝင်သော ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းများ−

သွေးဖြူဥ− ပြန်ရည်ကြောစနစ်အတွင်းစီးဆင်းလျှက်ရှိပြီး ပြန်ရည်ဆဲလ် ခေါ် သွေးဖြူဥများကို သယ်ဆောင်ပေးသည့် အရောင်မဲ့၊ အရည်ကြည် ဖြစ်သည်။ ပြန်ရည်ဆဲလ်များသည် ကိုယ်ခန္ဓာကို အချို့သော ကူးစက်ရောဂါအမျိုးအစားများ၏ဒဏ်မခံရအောင် ကာကွယ်ပေးသည်။
ပြန်ရည်သွေးကြောများ− ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်းအသီးသီးမှ သွေးဖြူဥများကို စုဆောင်းပြီး ခန္ဓာကိုယ်တွင်း လှည့်ပတ်နေသော သွေးထဲသို့ပြန်လာသည့် ပြွန်ကွန်ရက်ငယ်ဖြစ်သည်။
ပြန်ရည်ကျိတ်များ− ပဲစေ့ပုံသဏ္ဍာန်ရှိသည့် သေးငယ်သော ဖွဲ့စည်းပုံများဖြစ်ကာ သွေးဖြူကို စစ်ထုတ်ပြီး ကူးစက်ရောဂါများကို တွန်းလှန်ပေးသည့် သွေးဖြူဥများကို သိုလှောင်ပေးသည်။ ပြန်ရည်ကျိတ်များသည် ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့အပြားတွင် တွေ့ရသည့် ပြန်ရည်သွေးကြောကွန်ရက်တလျှောက်တွင် တည်ရှိသည်။ ပြန်ရည်ကျိတ်အစုကို လည်ပင်း၊ လက်မောင်း၊ ဝမ်းဗိုက်၊ တင်ပါးဆုံးရိုးနှင့် ပေါင်ခြံများတွင် တွေ့ရှိရသည်။
သရက်ရွက်− ပြန်ရည်ဆဲလ်များကို ထုတ်လုပ်ပေးပြီး သွေးများကို စစ်ထုတ်ပေးကာ သွေးဆဲလ်များကို သိုလှောင်ပေးသည့် ကိုယ်အင်္ဂါဖြစ်သည်။ သရက်ရွက်သည် အစာအိမ်အနီး ဝမ်းဗိုက်ဘယ်ဘက်ခြမ်းတွင် တည်ရှိသည်။
သိုင်းမတ်စ်ဂလင်း (မွေးစကလေးတွင် ရင်ရိုးအောက်ရှိ ပြန်ရည်ဂလင်း)− ပြန်ရည်ဆဲလ်များကြီးထွားပွားများနေရာ ကိုယ်အင်္ဂါ သိုင်းမတ်စ်သည် ရင်ညွန့်ရိုးအနောက်ရှိ ရင်ဘတ်ထဲတွင် တည်ရှိသည်။
အာသီးများ− လည်မျိုအနောက်ဘက်ရှိ ပြန်ရည်တစ်ရှူးအစုငယ်နှစ်စု ပြန်ရည်ဆဲလ်များကို အာသီးများက ထုတ်လုပ်ပေးသည်။
ရိုးတွင်းခြင်ဆီ− ကြီးမားသော အရိုးများအတွင်းရှိ နူးညံ့ပြီး ရေမြုပ်နှင့်တူသည့် တစ်ရှူး။ သွေးဖြူဥများ၊ သွေးနီဥများနှင့် သွေးဥမွှားများကို ရိုးတွင်းခြင်ဆီက ထုတ်လုပ်ပေးသည်
ပေယာအကွက်ကလေးများ (အူသိမ်ချွဲမြှေးတွင်ရှိသော ပြည်ရည်ဖုနှင့်တူသည့် တစ်ရှူးအကွက်ကလေးများ− အူသိမ်တွင်ရှိသော ပြန်ရည်တစ်ရှူးအကွက်များ။

ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာ နှစ်မျိုးရှိသည်− Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာရောဂါနှင့် Hodgkin မဟုတ်သော ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာရောဂါတို့ဖြစ်သည်။

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာရောဂါနှင့် Hodgkin မဟုတ်သော ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာရောဂါတို့၏ အဓိကခြားနားချက်မှာ သက်ဆိုင်ရာပြန်ရည်ဆဲလ်အမျိုးအစားပင်ဖြစ်သည်။ Hodgkin −ရိဒ်−စတမ်းဘာ့ဂ် (Reed-Sternberg) ဆဲလ်ဟု ခေါ်သည့် မူမမှန်ဆဲလ်များရှိနေသည်ဟုဆေးစစ်ချက်တွင်ပြနေပါက ၎င်းပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာကို Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာအမျိုးအစားအဖြစ် သတ်မှတ်သည်။ နျူးကလိယပ်စ် နှစ်ခုပါသော ဤဆဲလ်သည် ထူးခြားသည်။ "ဇီးကွက်မျက်စိအစုံ" နှင့်အလားသဏ္ဍာန်တူသည်ဟု အချို့က ဆိုသည်။

ဤလူငယ်ပုံတွင် ပြန်ရည်ကြောစနစ်တွင် ပါဝင်သော ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းများကို စာတန်းများနှင့်တစ်ကွဖော်ပြထားပါသည်− လည်ပင်းရှိ ပြန်ရည်ကျိတ်များ၊ ပြန်ရည်သွေးကြောများ၊ ချိုင်းကြား ပြန်ရည်ဖုများ၊ ပေါင်ခြံပြန်ရည်ကျိတ်များ၊ သရက်ရွက်၊ သိုင်းမတ်စ်နှင့် အာသီးများ။ — ပြန်ရည်စနစ်ကို ပြန်ရည်ကျိတ်များ၊ ပြန်ရည်သွေးကြောများ၊ အာသီးများ၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီ၊ သရက်ရွက်နှင့် သိုင်းမတ်စ်တို့ အပါအဝင် ကိုယ်အင်္ဂါများ၊ တစ်ရှူးများဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်။

ပုံတွင် ဇီးကွက်မျက်စိအစုံနှင့် အလားသဏ္ဍာန်တူသော ရိဒ်-စတမ်းဘာ့ဂ်ဆဲလ်များကို ဖော်ပြထားပါသည်။ — ရိဒ်-စတန်းဘာ့ဂ်ဆဲလ်များသည် နယူကလိယပ်စ် နှစ်ခုပါသောကြောင့် ထူးခြားပြီး၊ "ဇီးကွက်မျက်စိအစုံ" နှင့်အလားသဏ္ဍာန်တူသည်ဟု အချို့က ဆိုသည်။ ရိဒ်-စတန်းဘာ့ဂ်ဆဲလ်များရှိနေခြင်းဖြင့် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာအမျိုးအစားဟု သတ်မှတ်သည်။

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာတွင် အဓိကမျိုးကွဲနှစ်ခုရှိသည်−

ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဥ် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာ− အဖြစ်အများဆုံးအမျိုးအစား
ပြန်ရည်ဆဲလ်အထုံးများအဓိကကြီးစိုးသော Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာ

အမျိုးအစားကိုလိုက်၍ ကုထုံးကွဲပြားသွားသည့်အတွက် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာတိုင်းကို အမျိုးအမည်ဖော်နိုင်ရန် အရေးကြီးပါသည်။

ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဥ် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာအမျိုးအစား ၄ မျိုးရှိသည်−

ပြန်ရည်ဆဲလ်များကြီးစိုးသော ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာ
မူလတည်ဆောက်ပုံကို အစားထိုးရန် အမျှင်တစ်ရှူးများစုလုံးခြင်းဖြင့် တစ်ရှူးများ မာကျောလာသည့် ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာ
ရိဒ်-စတမ်းဘာ့ဂ်ဆဲလ်များရောထွေးရောင်ရမ်းလာသည့် ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာ
ပြန်ရည်ဆဲလ်များလျော့နည်းလာသည့် ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာ

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာအမျိုးအစားကိုသိခြင်းသည် လူနာတစ်ယောက်စီအတွက် အကောင်းဆုံးဖြစ်မည့် ကုထုံးကို ပြဌာန်းပေးနိုင်ရန် ဆရာဝန်များအား ကူညီပေးပါသည်။ ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဥ် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာများကို တူညီသော ကုထုံးများဖြင့် ကုသကြပါသည်။ ပြန်ရည်ဆဲလ်ကျိတ်များကြီးစိုးလွှမ်းမိုးနေသော Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာကို တစ်ခါတစ်ရံတွင် အခြားကုထုံးများဖြင့် ကုသကြသည်။

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာ ဘယ်လောက်တောင်အဖြစ်များနေလဲ။

အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုတွင် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာဖြစ်စဥ်သစ် ၆,၀၀၀ မှ ၇,၀၀၀ အထိကို နှစ်စဥ် ဖော်ထုတ်သိရှိရပါသည်။ ၎င်းဖြစ်စဥ်များ၏ ၁၀ မှ ၁၅ ရာခိုင်နှုန်း ခန့်သည် ကလေးများနှင့် ဆယ်ကျော်သက်များတွင် ဖြစ်ပွားပါသည်။

ကလေးများတွင် ဖြစ်တတ်သော Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာဖြစ်ရသည့် အကြောင်းရင်းများ/ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေကို မြင့်တက်စေသော အကြောင်းအချက်တွေက ဘာတွေလဲ။

အကြောင်းရင်းများနှင့် ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေကို မြင့်တက်စေသော အကြောင်းအချက်များ−

အသက်အရွယ်− ကလေးများတွင် ဖြစ်တတ်သော Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာသည် အသက် ၁၅ နှစ်မှ ၁၉ နှစ်အကြား ဆယ်ကျော်သက်များတွင် အများဆုံးဖြစ်တတ်သည်။ ထို့အပြင် လူငယ်ပိုင်းနှင့် အသက် ၅၀ အထက် လူကြီးပိုင်းတွင်လည်း ပို၍အဖြစ်များတတ်သည်။
ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကူးစက်မှုများ− Epstein-Barr ဗိုင်းရပ်စ် (EBV) သည် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာနှင့် ဆက်စပ်လျှက်ရှိသည်။
ကိုယ်ခံအားစနစ်အားနည်းလာခြင်း− ကိုယ်ခံအားမကောင်းသည့် လူသည် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာဖြစ်နိုင်ခြေပိုများသည်။ ကိုယ်ခံအားနည်းလာခြင်းများသည် မျိုးရိုးလိုက်သော ရောဂါ၊ ကိုယ်ခံအားစနစ်ကို ဖိနှိပ်သည့် ဆေးဝါးများ သို့မဟုတ် ခုခံအားကျဆင်းမှုကူးစက်ရောဂါ (HIV) ကူးစက်ခံရခြင်းများကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။
မိသားစုမှတ်တမ်း− Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာရှိနေသည့် သို့မဟုတ် ရှိခဲ့ဖူးသည့် မိဘမောင်နှမသားချင်းများရှိနေခြင်းသည် ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေကို အနည်းငယ်မြင့်တက်စေပါသည်။

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာရောဂါလက္ခဏာများ

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာ၏ အဖြစ်အများဆုံးရောဂါလက္ခဏာမှာ လည်ပင်း၊ ရင်ဘတ်၊ ချိုင်း သို့မဟုတ် ပေါင်ခြံတစ်ဝိုက်ရှိ ပြန်ရည် ကျိတ်များ နာကျင်မှုမရှိဘဲ ရောင်ရမ်းလာခြင်းဖြစ်သည်။

အဖြစ်များသည့် အခြားလက္ခဏာများမှာ−

၆ လအတွင်းတွင် စုစုပေါင်းကိုယ်အလေးချိန်၏ ၁၀ ရာခိုင်နှုန်း အထက်အထိ လျော့နည်းလာခြင်း
ညဘက်တွင် ချွေးအထွက်လွန်ခြင်း (အိပ်ရာခင်းများ သို့အဟုတ် ညအိပ်ဝတ်စုံများလဲရလောက်သည်အထိပြင်းထန်သည်)။
၃ ရက် သို့မဟုတ် ယင်းအထက်အထိ အကြောင်းရင်းမသိဘဲ ဆက်တိုက် အဖျား ၁၀၀.၄ ဒီဂရီဖာရင်ဟိုက် ( ၃၈ ဒီဂရီဆဲလ်စီးယပ်စ်) အထိတက်ခြင်း
အကြောင်းမဲ့ ချောင်းဆိုးခြင်း သို့မဟုတ် အသက်ရှူမဝခြင်း

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာအား ရှာဖွေဖော်ထုတ်ခြင်း

ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာစစ်ဆေးမှုနှင့် ဆေးကုသမှုမှတ်တမ်း
သွေးစစ်ဆေးမှုများ
X-ray နှင့် အခြားဓာတ်မှန်ရိုက်စစ်ဆေးမှုများ
အသားစစစ်ဆေးမှု
ရိုးတွင်းခြင်ဆီ စစ်ဆေးမှုများ
ကင်ဆာပျံ့-မပျံ့ သိရစေမည့် စစ်ဆေးမှုများ

အသားစထုတ်ယူစစ်ဆေးခြင်း ပြုလုပ်ရန် လိုအပ်သည့် အခြေအနေမှာ အဏုကြည့်ကိရိယာဖြင့် စစ်ဆေးမှုတွင် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာဖြစ်နေကြောင်း ရှာဖွေဖော်ထုတ်မှု ရှိလာမှသာ ဖြစ်သည်။

လူနာသည် ကိုယ်ခန္ဓာစမ်းသပ်စစ်ဆေးမှုနှင့် ကျန်းမာရေးမှတ်တမ်းကို ကလေးအထူးကုဆရာဝန်၏ ရုံးခန်းတွင် ပြုလုပ်ခံယူရလေ့ရှိပါသည်။ ကိုယ်ခန္ဓာစမ်းသပ်စစ်ဆေးမှုပြုလုပ်ချိန်အတောအတွင်းတွင် ဆရာဝန်သည် ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာ အထွေထွေလက္ခဏာများကို စစ်ဆေးပြီး အလုံးအကျိတ်များ သို့မဟုတ် ပုံမှန်မဟုတ်ဟု ထင်ရသည့် ပြန်ရည်ကျိတ်များကို စမ်းကြည့်ပါမည်။ ဆရာဝန်သည် သရက်ရွက် သို့မဟုတ် အသည်းကြီးမကြီးကိုသိရရန်အတွက် လူနာ၏ဝမ်းဗိုက်ကို စမ်းသပ်နိုင်ပါသည်။
သွေးစစ်ဆေးမှုများတွင် သွေးဥဆဲလ်အရေအတွက် အပြည့်အစုံ (CBC) နှင့် သွေးတွင်းရှိ ဓာတ်ပစ္စည်းများအား လေ့လာမှုများပါဝင်နိုင်ပါသည်။ CBC သည် သွေးနီဥ၊ သွေးဖြူဥ၊ သွေးဥမွှားများ, သွေးဆဲလ်ထုထည်စမ်းသပ်ခြင်းနှင့် ဟေမိုဂလိုဘင်များကို စစ်ဆေးပေးသည်။ သွေးတွင်းရှိ ဓာတ်ပစ္စည်းများအား လေ့လာမှုများပြုလုပ်နေစဥ်အတောအတွင်းတွင် ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါများနှင့် တစ်ရှူးများက သွေးထဲသို့ထုတ်လွှတ်ပေးလိုက်သည့် အချို့သော ဓာတ်များကိုတိုင်းတာရန် လူနာ၏သွေးနမူနာကို စစ်ဆေးပါသည်။ ဓာတ်တစ်ခုခုသည် ပုံမှန်ရှိနေကျ ပမာဏထက် ပိုများနေခြင်း သို့မဟုတ် ပိုနည်းနေခြင်းသည် ရောဂါရှိကြောင်း ညွှန်ပြနေခြင်းဖြစ်သည်။ သွေးတွင်းပါဝင်ပစ္စည်းအများစုသည် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာတွင် ပုံမှန်ဖြစ်သော်လည်း တစ်ခါတစ်ရံတွင် အချို့ သော လူနာများတွင် ESR (အီရီသရိုဆိုက် သွေးနီဥအနည်ကျနှုန်း) သို့မဟုတ် CRP (C-တုံ့ပြန်ပရိုတင်း) အတိုင်းအတာမြင့်နေတတ်သည်။ အချို့တွင် ရောဂါရှာဖွေဖော်ထုတ်သိရှိသည့် ကနဦးကာလကတည်းကပင် ဆီးထဲတွင် အယ်လ်ဗျူမင်နည်းနေတတ်သည်။
ရင်ဘတ်X-rays ဓာတ်မှန် တွင် နှလုံး၊ အဆုတ်များ၊ ပြန်ရည်ကျိတ်များ၊ ရင်ဝမ်းခြားကြွက်သား၊ ကျောရိုး၊ ညှပ်ရိုးနှင့် ရင်ညွန့်ရိုးများကို ဖော်ပြပေးပါမည်။ Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာကျိတ်များ၏ သုံးပုံနှစ်ပုံခန့်သည် ရင်ဘတ် (ရင်လယ်ကန့်) ထဲတွင် X-ray နှင့်ကြည့်လျှင် မြင်နိုင်မည့် အစိုင်အခဲဒြပ်ထုအဖြစ် ဖွဲ့တည်လာတတ်သည်။

အသားစစစ်ဆေးမှု

ခွဲစိတ်ဆရာဝန်သည် ရောင်ရမ်းလာသည့် ပြန်ရည်ကျိတ်မှ အသားစကိုဖယ်ထုတ်ရန် အသားစထုတ်ယူစစ်ဆေးခြင်းကို လုပ်ဆောင်ပါမည်။ ရောဂါဗေဒဆရာဝန်များ သည် ၎င်းတစ်သျူးစအသားမျှင်ကို အဏုကြည့်မှန်ဘီလူးအောက်တွင် စစ်ဆေးပြီးနောက် ရောဂါအမည် သတ်မှတ်သည်။

အသားစစစ်ဆေးမှုအမျိုးအစားသည် ကင်ဆာဟုသံသယရှိနေသည့် တည်နေရာ အပေါ်တွင် မူတည်သည်-

အသားစဖြတ်ထုတ်စစ်ဆေးခြင်း− ပြန်ရည်ကျိတ် သို့မဟုတ် အသားမျှင်တစ်အုံလုံးကိုဖြတ်ထုတ်ဖယ်ရှားခြင်း ရောဂါရှာဖွေဖော်ထုတ်နိုင်အောင် ပံ့ပိုးမည့် ပြန်ရည်ကျိတ်ဖွဲ့စည်းပုံကို မြင်နိုင်မှသာလျှင် ဤဖြတ်ထုတ်နည်းကို သုံးစေလိုပါသည်။
တစ်ရှူးအသားမျှင်ကို ခွဲစိတ်ထုတ်ယူစစ်ဆေးခြင်း− အဖုအကျိတ်၊ ပြန်ရည်ကျိတ် သို့မဟုတ် တစ်ရှူးအသားမျှင်နမူနာ၏ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကို ဖယ်ရှားခြင်း
အဓိကနေရာမှ အသားစကိုထုတ်ယူစစ်ဆေးခြင်း− အသားအစငယ်လေးများ သို့မဟုတ် ပြန်ရည်ကျိတ်အပိုင်းအစကို အပ်ကြီးကြီးဖြင့် ဖယ်ထုတ်ခြင်းဖြစ်သည်။
အပ်သေးသေးဖြင့် အသားစထုတ်ယူစစ်ဆေးခြင်း− အသားစ သို့မဟုတ် ပြန်ရည်ကျိတ်၏တစ်စိတ်တစ်ဒေသကို အပ်သေးသေးဖြင့် ထုတ်ယူခြင်းဖြစ်သည်။

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာတွင် ရင်ခေါင်းအတွင်းပိုင်းရှိ ပြန်ရည်ကျိတ်များအထိပျံ့နေပါက၊ နမူနာအလွယ်တကူထုတ်ယူနိုင်မည့် အခြားပြန်ရည်ကျိတ်များလည်း ရှိမနေပါက ဘယ်ညာအဆုတ်နှစ်ဘက်ကြားတွင်ရှိသော ပြန်ရည်ကျိတ်များရှိ အသားစနမူနာကို ရင်လယ်ကန့်ပိုင်းသုံး အဏုကြည့်ကိရိယာဟု ခေါ်သည့် သေးသွယ်သော ပြွန်သဏ္ဍာန်ကိရိယာကိုသုံးပြီး ထုတ်ယူစစ်ဆေးရမည်။

ထုတ်ယူလိုက်သော အသားစကို ဆန်းစစ်ခြင်း

အသားစများထဲတွင် ကင်ဆာဆဲလ်များရှိမရှိကို ရောဂါဗေဒဆရာဝန် က ကြည့်ရှူဆန်းစစ်ပါမည်။ Hodgkin ရိဒ်-စတမ်းဘာ့ဂ်ဆဲလ်များရှိနေခြင်းသည် ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဥ်Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာ၏ဝိသေသဖြစ်သည်။ မူမမှန်ဆဲလ်များရှိနေပါက ရောဂါဗေဒပညာရှင်သည် နောက်ထပ်စမ်းသပ်မှုဖြစ်သည့် (အသားစအတွင်းရှိ ပဋိပစ္စည်းကို အဏုကြည့်စစ်ဆေးခြင်း) ကို လုပ်ဆောင်ခြင်းအားဖြင့် ကင်ဆာဆဲလ်များတွင်ရှိနေသော သီးခြားအမှတ်အသားများကို ရှာဖွေဖော်ထုတ်ပါသည်။ အသားစထုတ်ယူစစ်ဆေးခြင်းတွင် ကင်ဆာဟု အဖြေထွက်ပါက ကင်ဆာရောဂါအဆင့်ကို သတ်မှတ်ပေးနိုင်ရန် အခြားစမ်းသပ်မှုများကို ဆရာဝန်များက လုပ်ဆောင်ပေးပါမည်။ ကင်ဆာအဆင့်သည် ကိုယ်ခန္ဓာရှိ အခြားအစိတ်အပိုင်းများသို့ ကင်ဆာပျံ့ မပျံ့နှင့် ပျံ့နေပါက မည်မျှအထိပျံ့ပြီးဖြစ်သည်ကို ညွှန်ပြပေးပါသည်။

ပြန်ရည်ကျိတ်တို့မည်သည် လူ့ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့တွင် ဆက်စပ်တည်ရှိနေသည့် အားလျော်စွာ ကင်ဆာကျိတ်များသည်လည်း နေရာတော်တော်များများတွင် ပေါ်လာရန်ရှိသည့်အတွက် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာတွင်ရောဂါအဆင့်ခွဲခြားသတ်မှတ်မှု သည် အခြားကင်ဆာနှင့်မတူဘဲ အနည်းငယ်ကွဲပြားသည်။ Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာတွင် ရောဂါအဆင့်ခွဲခြားသတ်မှတ်မှုသည် အောက်ပါအချက်များအပေါ်တွင် မူတည်သည်−

မည်သည့်အပိုင်းရှိ ပြန်ရည်ကျိတ်များတွင် မည်မျှပျံ့နှံ့နေသည်
လူနာခံစားနေရသည့် ရောဂါလက္ခဏာများ
အကျိတ်ကြီးနေခြင်းရှိမရှိ
ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာကျိတ်သည် ပြန်ရည်ကြောပြင်ပအထိ ပျံ့နှံ့နေခြင်းရှိမရှိ

အဆင့်	ကင်ဆာတွေ့ရှိရာ နေရာ
အဆင့် ၁	ပြန်ရည်ကျိတ်အုပ်စုတစ်စုတွင် တစ်ခု သို့မဟုတ် တစ်ခုထက်ပိုသော ပြန်ရည်ကျိတ်များရှိနေခြင်း
အဆင့် 2	ရင်ဝမ်းခြားကြွက်သားတစ်ဖက်တည်းတွင် တစ်ခု သို့မဟုတ် တစ်ခုထက်ပိုသော ပြန်ရည်ကျိတ်အုပ်စုရှိနေခြင်း (အသက်ရှူခြင်းကို ပံ့ပိုးပေးသည့် အဆုတ်များအောက်ရှိ ပါးလွှာသော ကြွက်သား အထက် သို့မဟုတ် အောက်ပိုင်းတွင်ရှိပြီးရင်ဘတ်နှင့် ဝမ်းဗိုက်ကို ပိုင်းခြားပေးသည့် အကန့်)
အဆင့် 3	အထက်ဖော်ပြပါ ပြန်ရည်ကျိတ်အုပ်စုများ နှင့် ရင်ဝမ်းခြားကြွက်သားအောက်ရှိ ပြန်ရည်ကျိတ်အုပ်စုများ
အဆင့် 4	ပြန်ရည်ကျိတ်စနစ်တွင် မပါဝင်သည့် အသည်း သို့မဟုတ် အဆုတ်များကဲ့သို့သော ကိုယ်တွင်းအစိတ်အပိုင်းနေရာများ အဆုတ်၊ အသည်း၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီ။ကင်ဆာသည်ဤအစိတ်အပိုင်းများမှ နေ၍ ပိုမိုကွာလှမ်းသည့် ကိုယ်တွင်းအစိတ်အပိုင်းများဆီသို့ ပျံ့နှံ့သွားပြီး ဖြစ်သည်။

လူနာတယောက်စီကို ရောဂါအဆင့်အပြင် A သို့မဟုတ် B အချက်များဖြင့်လည်း သတ်မှတ်ပါသည်။

A သည် “B”ရောဂါလက္ခဏာများရှိမနေခြင်းဖြစ်သည်။

လူနာတွင် အောက်ပါရောဂါလက္ခဏာတစ်ခု အနည်းဆုံးရှိနေပါက ၎င်းအတွက် သတ်မှတ်ချက်တွင်B ကိုပေါင်းထည့်ပေးပါသည်−

ညဘက်တွင် ချွေးအထွက်လွန်ခြင်း
၃ ရက်ဆက်တိုက် အကြောင်းတစ်စုံတစ်ရာမရှိဘဲ အဖျား ၃၈ ဒီဂရီဆဲလ်စီးယပ်စ် (၁၀၀.၄ ဒီဂရီဖာရင်ဟိုက်) အထိတက်ခြင်း
၆ လအတွင်းတွင် စုစုပေါင်းကိုယ်အလေးချိန်၏ ၁၀% အထက်အထိ လျော့နည်းလာခြင်း

ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါ သို့မဟုတ် အပိုင်းအကန့်နေရာတစ်ခုခုတွင် ရှိနေသော ပြန်ရည်စနစ်ပြင်ပတွင် ကင်ဆာကျိတ်ကို တွေ့ရှိရသောအခါE ကို သုံးပါသည်။

ရောဂါရှာဖွေဖော်ထုတ်သိရှိချိန်အစပိုင်းတွင် အဆင့်သတ်မှန်ရန် ပုံရိပ်စစ်ဆေးမှုများမှာ −

ရင်ဘတ် X-rayဓာတ်မှန်
PET (ပီအီးတီ) စကင်န်
CT ရောင်ခြယ် ကွန်ပျူတာဓာတ်မှန် သို့မဟုတ် MRI scan
အသံလွန်လှိုင်း

ရိုးတွင်းခြင်ဆီအစားထိုးကုသမှုနှင့် အသားစထုတ်ယူစစ်ဆေးမှု

ကင်ဆာသည် ရိုးတွင်းခြင်ဆီအပိုင်းအထိ ပျံ့နှံ့ခြင်းရှိမရှိကို ကြည့်ရန်အတွက် ရိုးတွင်းခြင်ဆီအစားထိုးကုသမှုနှင့် အသားစထုတ်ယူစစ်ဆေးမှုများကို လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် ပုံရိပ်စစ်ဆေးမှုများဖြင့်သာလျှင် ဤအချက်အလက်များကို ပံပိုးပေးနိုင်သည့်အတွက် ထိုစစ်ဆေးမှုအား ဆောင်ရွက်ရန် မလိုပါ။

ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေပိုများသော အုပ်စုများ

ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေပိုများသော အုပ်စုတွင် ပါဝင်နေခြင်းရှိမရှိကို ရောဂါရှာဖွေဖော်ထုတ်သည်နှင့် တစ်ခါတည်း ဆုံးဖြတ်ပြီး ကုထုံးကို စီစဥ်ပါသည်။ ဆရာဝန်များသည် ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေပိုများသော အုပ်စုများကို ရောဂါလက္ခဏာများနှင့် ရောဂါအဆင့်များအပေါ် အခြေခံ၍ကင်ဆာရောဂါကို. Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာတွင် ၊ ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေအလိုက်အုပ်စုခွဲခြင်း အခြေခံသော ဆီလျော်သည့်ကုသမှု ရရှိပါလျင် ၊ အားလုံးသော ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေပိုများသောလူနာအုပ်စုများသည် တူညီသော ရလဒ်ကိုရရှိကြသည်။ သို့ဖြစ်လေရာ ရောဂါအဆင့်ကို မှန်မှန်ကန်ကန်ခွဲခြားပေးခြင်းအားဖြင့် ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေပိုများသော လူနာအုပ်စုများကိုဖော်ထုတ်သွားရန် အရေးကြီးပါသည်။

ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေပိုများသော လူနာအုပ်စုများ−

နိမ့်
အလယ်အလတ်
မြင့်

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာကုသမှု

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာအတွက် အဓိကကုထုံးမှာ ကီမိုဆေးသွင်းခြင်း ကုထုံးဖြစ်သည်။ ကလေးသူငယ်များအတွက် ကုထုံးသည် လူကြီးများအတွက် ကုထုံးနှင့်မတူဘဲ ကွဲပြားသည်။ ကုထုံးကို ရနိုင်သလောက် လျှော့ချခြင်းအားဖြင့် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာကုသပျောက်ကင်းစေရန် ရည်ရွယ်သည်။ ကုထုံးလျှော့ချခြင်းသည် ရေရှည်ခံစားလာနိုင်ဖွယ်ရှိသည့် ကုထုံးနောက်ဆက်တွဲဆိုးကျိုးများမဖြစ်အောင် တားဆီးပေးသည်။

အရွယ်ရောက်သူများတွင် ဖြစ်တတ်သော Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာအတွက် အသုံးအများဆုံးကုထုံးမှာ ABVD ကုထုံးဖြစ်သည်။ ၎င်းကို ကလေးများတွင် အသုံးပြုလေ့ မရှိပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဤပေါင်းစပ်မှု၏ ဖြစ်စဉ်များစွာသည် ဘဝနှောင်းပိုင်း ရေရှည် ပြင်းထန် နှလုံးထိခိုက်မှုကို ဖြစ်နိုင်ခြေ အလွန်များသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ABVD သည် ဆေးဝါးလေးမျိုးပေါင်းစပ်ထားသည့် ဆေးပေါင်းဖြစ်သည် -- Adriamycin® (doxorubicin)၊ Bleomycin၊ Vinblastine နှင့် Dacarbazine (DTIC)။

မျက်မှောက်ခေတ်တွင် ကင်ဆာဌာနများသည် ကလေးများတွင် ဖြစ်တတ်သော Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာကို မတူညီသော ဆေးပေါင်းစပ်မှုများဖြင့် ကုသနေကြပြီဖြစ်သည်။ မတူညီသော ဆေးဝါးများသည် ကင်ဆာကို နည်းမျိုးစုံဖြင့် တွန်းလှန်ခြင်းအားဖြင့် အောင်မြင်စွာကုသနိုင်ပြီဖြစ်သည်။ ဤကုသမှုနည်းလမ်းသည် ဆေးတစ်မျိုးစီ၏ အချိန်အဆကိုလျှော့သုံးခြင်းအားဖြင့် ရေရှည်တွင် ကြုံလာနိုင်ခြေရှိသော နောက်ဆက်တွဲဆိုးကျိုးများအပါအဝင် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများကို ဟန့်တားပါသည်။
အမေရိကန် ပြည်ထောင်စုတွင် ကလေးများ၌ ဖြစ်တတ်သော Hodgkin ရောဂါအတွက် အသုံးများသော ကီမိုဆေးသွင်းခြင်း ကုထုံးဆေးပေါင်းများမှာ−

BEACOPP− Bleomycin၊ etoposide၊ doxorubicin (Adriamycin®)၊ cyclophosphamide၊ vincristine (Oncovin)၊ procarbazine နှင့် prednisone

Stanford V− Doxorubicin၊ vinblastine၊ mechlorethamine၊ vincristine၊ bleomycin၊ etoposideနှင့် prednisone။

ဥရောပတွင် အသုံးများသည့် ကီမိုဆေးသွင်းခြင်းကုထုံးဆေးပေါင်းများမှာ−

OEPA− Vincristine (Oncovin)၊ etoposide၊ prednisoneနှင့် doxorubicin

COPDAC− Cyclophosphamide၊ , vincristine၊ prednisoneနှင့် dacarbazine

ကင်ဆာဌာနများသည် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများကို ဟန့်တားပြီး အထိရောက်ဆုံးဖြစ်မည့် ကုထုံးများကို ရှာဖွေရန်အတွက် ကြိုးပမ်းမှုတစ်ရပ်အနေဖြင့် ဆေးဝါးအသစ်များကို ကုထုံးများတွင် ပေါင်းထည့်နိုင်သည် သို့မဟုတ် ဖယ်ထုတ်နိုင်သည်။

ကလေးများတွင် ဖြစ်တတ်သည့် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာဆိုင်ရာ ကုသမှုမှတ်တမ်းအစီအစဥ်များကို ကလေးကင်ဆာအထူးကုသမှု အဖွဲ့အစည်းများက ချိတ်ဆက်ဖော်ထုတ်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။ ၎င်းအဖွဲ့အစည်းများသည် သတင်းအချက်အလက်များကို မျှဝေပေးခြင်းအားဖြင့် ကုသမှုနည်းလမ်းများကို တိုးတက်ဖော်ဆောင်လျှက်ရှိပါသည်။ ၎င်းတို့၏ ကုသမှုမှတ်တမ်းအစီအစဥ်များမှာလည်း အလွန်အောင်မြင်ကြပါသည်။ အဆိုပါအဖွဲ့အစည်းများတွင် ကလေးကင်ဆာအထူးကုသမှုအဖွဲ့အစည်း (COG)၊ the St လည်း ပါဝင်သည်။ Jude-Stanford-Dana Farber Consortium နှင့် ကလေးများ၌ ဖြစ်တတ်သော Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာအဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာ ဥရောပကွန်ရက် (EuroNet-PHL) တို့ ပါဝင်သည်။
လူနာကိုဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံး အသုံးပြု၍ ကုသရန်လိုအပ်နိုင်သည်။ အတိတ်ကာလကမူ စံစောင့်ရှောက်မှုနည်းလမ်းမှာ ကီမိုဆေးသွင်းခြင်း ကုထုံးပြီးသည့် လူနာကို ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးခံယူစေခြင်းဖြစ်သည်။ မျက်မှောက်ခေတ် လူနာတစ်ယောက်သည် ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးခံယူမှုပြုမပြုဆိုသည့်အချက်သည် ကုထုံးအပေါ် ကင်ဆာက မည်သို့တုံ့ပြန်သည့်အပေါ် မူတည်သည်။
ဆရာဝန်များသည် အန္တရာယ်ဖြစ်နိုင်ခြေပိုများသော အုပ်စုခွဲခြားမှုအပေါ် အခြေခံ၍ ကုထုံးအစီအစဥ်များကို ရွေးချယ်ကြပါသည်။ ယေဘုယျအားဖြင့်-
- အန္တရာယ်ဖြစ်နိုင်ခြေ နည်း− ကီမိုဆေးသွင်းခြင်းကုထုံး ၂ ပတ်
- အန္တရာယ်ဖြစ်နိုင်ခြေအလယ်အလတ်ရှိ− ကီမိုဆေးသွင်းခြင်းကုထုံး ၄ ပတ်
- အန္တရာယ်ဖြစ်နိုင်ခြေမြင့်− ကီမိုဆေးသွင်းခြင်းကုထုံး ၆ ပတ်
- Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာလူနာအားလုံးသည် ကီမိုဆေးသွင်းခြင်းကုထုံး ၂ ကျော့ခံယူရမည်ဖြစ်ပြီး စုစုပေါင်းကုထုံးကြာချိန် ၈ ပတ်ဖြစ်သည်။
- ထို့နောက်တွင် ပုံမှန်အားဖြင့် လူနာများသည် PET (ပီအီးတီ) စကင်န်ရိုက်ပြီးကင်ဆာရောဂါကိုကုထုံးအပေါ်မည်မျှကောင်းအောင် တုံ့ပြန်မှုရှိသည်ကို စစ်ကြည့်ပါသည်။ လူနာသည် ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးလို-မလိုကို ကုထုံးအပေါ်တုံ့ပြန်မှုဖြင့် ဆုံးဖြတ်ပါသည်။
ကုထုံးအပေါ် ကောင်းစွာတုံ့ပြန်သည့် လူနာများသည် ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးကို ၎င်းတို့ကုထုံးအစီအစဥ်၏တစ်စိတ်တစ်ဒေသအဖြစ် ခံယူရန် လိုအပ်ချင်မှလိုအပ်နိုင်ပါသည်။

ကုထုံးအပေါ် ကောင်းစွာတုံ့ပြန်မှုမရှိသည့် လူနာများသည် ကီမိုဆေးသွင်းခြင်း ကုထုံးခံယူပြီး နောက်တွင် ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးကို ခံယူရလေ့ရှိပါသည်။
အချို့သောဖြစ်စဥ်များတွင် လူနာများသည် အခြားသော နောက်တိုးကုသမှုများကို ခံယူရနိုင်ပါသည်။ ၎င်းတို့တွင် အောက်ပါတို့ပါဝင်သည်-

ပစ်မှတ်ထားကုထုံးနှင့် ရောဂါပြီးကုထုံး

အချို့သော Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာများကို ကုသရန်ပစ်မှတ်ထားကုထုံး ကို သုံးပါသည်။ ဘရမ်တူဇီမတ်ဘ်vedotinနှင့် pembrolizumab ကို နမူနာဖော်ပြပေးထားပါသည်။ အခြားဆေးများစွာကိုလည်း လေ့လာလျက်ရှိပါသည်။

ဟီမာတိုပွိုင်အက်တစ် ဆဲလ် (သွေးဖြစ်ဆဲလ်) အစားထိုးကုသမှု

ကုထုံးအပေါ် ကောင်းစွာတုံ့ပြန်မှုမရှိသည့် သို့မဟုတ် ကုသမှုခံယူပြီးနောက်တွင် ကင်ဆာပြန်ဖြစ်သည့် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာလူနာများသည် ဟီမာတိုပွိုင်အက်တစ် ဆဲလ် (သွေးဖြစ်ဆဲလ်) အစားထိုးကုသမှု (ရိုးတွင်းခြင်ဆီအစားထိုးကုသမှု သို့မဟုတ် ပင်မဆဲလ်အစားထိုးကုသမှုဟုလည်း ခေါ်သည်)ကို ခံယူရနိုင်ပါသည်။

ခွဲစိတ်ကုသမှု

ကင်ဆာဖြစ်နေသည့် ပြန်ရည်ကျိတ်ကို ဖယ်ထုတ်ရန် ဖြစ်နိုင်သည့် အခြေအနေမျိုးတွင် ပြန်ရည်ဆဲလ်ကျိတ်များကြီးစိုးနေသည့် ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာမှလွဲ၍ Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာများတွင်ခွဲစိတ်ကုထုံး ကို သိပ်မသုံးကြပါ။

ကုသကာလသည် ၂-၆ ပတ်အထိကြာမြင့်တတ်သည်။ ကုသကာလကြာမြင့်ချိန်သည် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာရောဂါအန္တရာယ်ပိုများသော အုပ်စုတွင် ပါဝင်ခြင်းရှိမရှိအပေါ် မူတည်သည်။

ကုသမှုကာလ အတိုင်းအတာ

( / 4 )

ရက်သတ္တပတ် ၁ ပတ်

ရောဂါရှာဖွေစစ်ဆေးမှု၊ ကုသရန် ပြင်ဆင်မှု

သွေးစစ်ဆေးမှုများ
ကိုယ်ခန္ဓာစမ်းသပ်စစ်ဆေးမှုနှင့် ကျန်းမာရေးမှတ်တမ်း
ရောင်အန်းနေသည့် ပြန်ရည်ကျိတ်များထဲမှအသားစထုတ်ယူစစ်ဆေးခြင်း
ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေပိုများသော အုပ်စုကို ဆုံးဖြတ်ပေးနိုင်မည့်ပုံရိပ်ဖော်စစ်ဆေးမှုများ ။ ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေပိုများသော အုပ်စုသည် ကုထုံးကာလကို ဆုံးဖြတ်ပေးသည်။
ပုံရိပ်ဖော်စစ်ဆေးမှုများမှာ−

ရိုးတွင်းခြင်ဆီအစားထိုးကုသမှု နှင့်/သို့မဟုတ် အသားစထုတ်ယူစစ်ဆေးခြင်း ကို လိုအပ်ကောင်းလိုအပ်နိုင်သည်။
Hodgkin လူနာအများစုသည် ကီမိုဆေးသွင်းခြင်းကုထုံး၊ အရည်သွင်းခြင်းများကို ခံယူရနိုင်ရန်နှင့် သွေးနမူနာများကိုရယူရန်အတွက် ခွဲစိတ်ကုထုံး ဖြင့် PICC ပြွန် ကို ထည့်ယူရပါမည်။

ကင်ဆာဝေဒနာရှင် အမျိုးသားငယ်သည် PET စကင်ရိုက်ကူးရန် အသင့်အနေအထားပြင်ပြီးသောအခါတွင် ၎င်း၏ဓာတုဇီဝဖြစ်စဥ်ကို လေ့လာမည့် ရေဒီယိုသတ္တိကြွဓာတ်ပစ္စည်းသည် ၎င်း၏ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းဖြတ်သွားသည်။ — PET စကင် (ပေါ်ဆီထရွန် ထုတ်လွှင့်သည့် တိုမိုဂရပ်ဖီ) သည် ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါများနှင့် အစိတ်အပိုင်းများ၏ လုပ်ဆောင်ချက်ကိုဖော်ပြပေးသည့် စမ်းသပ်ချက်ဖြစ်သည်။

လူငယ်အမျိုးသားကင်ဆာလူနာသည် PET (ပီအီးတီ) စကင်န် ရိုက်ကူးမှုစတင်တော့မည်၊ အနီရောင်အလင်းများ ၎င်း၏မျက်နှာပေါ်တွင် မြင်ရသည်။ — PET စက်ကိုဖွင့်လိုက်သည်။ လူနာသည် အနီရောင်လေဆာအလင်းများကို မြင်နေရမည်ဖြစ်သော်လည်း ခံစားရမည် မဟုတ်ပါ။

နောက်ထပ်ရက်သတ္တပတ် ၈ ပတ်

ယေဘုယျအားဖြင့် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာလူနာများသည် ကီမိုဆေးသွင်းခြင်းကုထုံးကို ၂ ကျော့ပြန်ခံယူရလေ့ရှိသည်။

ထို့နောက် လူနာများသည် ပုံရိပ်စစ်ဆေးမှုများ တွေ့ကြုံကြသည်၊ ပုံမှန်အားဖြင့် PET (ပီအီးတီ) စကင်န် စစ်ဆေးမှုတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ကင်ဆာရောဂါကိုကုထုံးအပေါ်တုံ့ပြန်ခြင်းရှိမရှိကို ၎င်းဓာတ်မှန်ဖြင့်ကြည့်ပါသည်။ လူနာသည် ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးလို-မလိုကို ကုထုံးအပေါ်တုံ့ပြန်မှုဖြင့် ဆုံးဖြတ်ပါသည်။

ကနဦး ကီမိုဆေးသွင်းခြင်း ကုထုံးကို ကောင်းစွာတုံ့ပြန်သည့် လူနာများသည် ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးကို လိုအပ်ချင်မှလိုအပ်ပါမည်။
ကနဦး ကီမိုဆေးသွင်းခြင်း ကုထုံးကို ကောင်းစွာမတုံ့ပြန်သည့် လူနာများသည် ကီမိုဆေးသွင်းပြီးနောက်တွင် ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးကို ခံယူလေ့ရှိပါသည်။

သူနာပြုက ကင်ဆာလူနာကလေးငယ်တစ်ဦးအတွက် စောင့်ကြည့်စစ်ဆေးမည့်အရာများကို ချိန်ညှိပေးနေသည်။ — ဓာတုကုထုံး သို့မဟုတ် “ကီမို” ဆိုသည်မှာ အစွမ်းထက်သော ဆေးဝါးများကိုအသုံးပြု၍ ကင်ဆာရောဂါကို ကုသခြင်းဖြစ်သည်။

ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးပညာရှင်နှစ်ဦးသည် ကလေးများတွင် ဖြစ်တတ်သော ကင်ဆာရောဂါအတွက် ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးပေးရန် ကွန်ပျူတာကို ပြင်ဆင်နေသည်။ — ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးတွင် X-rays ရောင်ခြည် သို့မဟုတ် ပရိုတွန်များကိုသုံးပြီး ကင်ဆာဆဲလ်များကို ကျုံ့အောင် သို့မဟုတ် သေအောင်လုပ်ကြပါသည်။

နောက်ထပ် ၂-၄ လ

အန္တရာယ်နည်းနေသေးသည့် လူနာများသည် ယေဘုယျအားဖြင့် ကီမိုဆေးသွင်းခြင်းကုထုံးကို ပြန်မကျော့ရလောက်သော်လည်း ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးကို လိုအပ်နိုင်သည်။ ယေဘုယျအားဖြင့် ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးသည် ၃ ပတ်အထိကြာမြင့်တတ်သည်။

အန္တရာယ်အလယ်အလတ်သာရှိသည့် လူနာများ

ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးနှင့်ဖြစ်စေ၊ ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးမပါရှိဘဲဖြစ်စေ၊ ကီမိုဆေးသွင်းခြင်းကုထုံး နောက်ထပ် ၂ ကျော့

အန္တရာယ်များနေသည့် လူနာများ

ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးနှင့်ဖြစ်စေ၊ ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုထုံးမပါရှိဘဲဖြစ်စေ၊ ကီမိုဆေးသွင်းခြင်းကုထုံး နောက်ထပ် ၄ ကျော့
အန္တရာယ်များနေသည့် ရောဂါဖြစ်စဥ်များအတွက် ကုထုံးသည် ယေဘုယျအားဖြင့် ၆ လ မှ ၉ လအထိသာ ကြာမြင့်တတ်ပြီး ကုထုံးချိန်တစ်ခုနှင့်တစ်ခုမှာလည်း အချိန်သိပ်မခြားလှပါ။

ထပ်လာပြရန် အချိန်ဇယား

၁-၂ နစ်

လူနာသည် ပထမ ၂ နှစ်တာကာလအတွင်းတွင် ၄ လတစ်ခါပြန်လာပြရန်လိုနိုင်သည်။

ယင်းသို့လာပြသည့်အခါတွင်−

လူနာ၏ကိုယ်ခန္ဓာကို စမ်းသပ်စစ်ဆေးခြင်းနှင့် ကျန်းမာရေးမှတ်တမ်း
သွေးစစ်ဆေးမှုများနှင့် အခြားဓာတ်ခွဲခန်းစမ်းသပ်မှုများ

၃-၄ နှစ်

ပြန်လာပြရမည့်အချိန်သည် ၆ လတစ်ခါပြောင်းလဲတတ်ပါသည်။

၅ နှစ်

ပြန်လာပြရမည့်အချိန်သည် တစ်နှစ်တစ်ခါပြောင်းလဲတတ်ပါသည်။

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာလူနာများအတွက် (အသက်ရှင်နိုင်မည့်) သက်တမ်းခန့်မှန်းချက်

အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုတွင် Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာလူနာများအတွက်(အသက်ရှင်နိုင်မည့်) သက်တမ်းခန့်မှန်းချက်သည် ၉၅ ရာခိုင်နှုန်းအထက်တွင်ရှိသည်။

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာကုထုံး၏ နောင်ဖြစ်လာနိုင်မည့် နောက်ဆက်တွဲဆိုးကျိုးများ

ကင်ဆာကုသမှုများတွင် ရေရှည်နောက်ဆက်တွဲဆိုးကျိုးများရှိတတ်စမြဲဖြစ်သည်။

ရေရှည်နောက်ဆက်တွဲဆိုးကျိုးများသည် ကုထုံးခံယူချိန်အတွင်းမှာပင် စတင်လာနိုင်ပြီး ကုထုံးခံယူပြီးနောက်ပိုင်းအချိန်အထိ ဆက်ဖြစ်သွားနိုင်သည်။

နောင်ဖြစ်လာနိုင်မည့် နောက်ဆက်တွဲဆိုးကျိုးများသည် ဘဝတွင် နောက်ကျပြီးမှပေါ်လာတတ်ပါသည်။

ဖြစ်လာနိုင်သည့် အခြေအနေသည် ကုထုံးတွင် သုံးသော ဆေးဝါး၊ ဆေးချိန်ပမာဏ၊ ကုထုံးပေးသည့် ကိုယ်အင်္ဂါတည်နေရာနှင့် လူနာ၏အသက်အရွယ်အပေါ်တွင် မူတည်သည်။

Hodgkin ပြန်ရည်ကျိတ်ကင်ဆာသုတေသန၏ ယခုလက်ရှိ အာရုံစိုက်မှု

သုတေသနသည် ကင်ဆာ အသက်ရှင်သူများရှိ ရေရှည်နှင့် နောင်တွင်ဖြစ်မည့် ဆိုးကျိုးများကို လျှော့ချရန် ကုထုံးများကို စဉ်ဆက်မပြတ် အဆင့်မြှင့်ပါသည်။

မူလကုထုံးကို တုံ့ပြန်မှုမရှိသည့် သို့မဟုတ် ကင်ဆာပြန်ဖြစ်သည့် ကလေးငယ်များအတွက် ပိုမိုထိရောက်မည့် ကုထုံးများကို တီထွင်ဖော်ထုတ်ရန် သုတေသနများကို အဓိကထားဆောင်ရွက်လျက်ရှိပါသည်။

---
ဤဆောင်းပါးတွင် ဖော်ပြထားသည့် မည့်သည့်ကုန်ပစ္စည်းအမှတ်တံဆိပ်ကိုမျှ သုံးစွဲရန် Together က ထောက်ခံချက် မပေးပါ။

---
ပြန်လည်သုံးသပ်ခဲ့သည့်ရက်စွဲ- ဇွန်လ 2018