အမျိုးသမီး မျိုးဆက်ပွားကျန်းမာရေးဆိုင်ရာပြဿနာများ

ကင်ဆာ ကုရာတွင် သုံးသော ဆေးဝါးများ  ဓာတုကုထုံးကြောင့် သားဥအိမ်ကိုပျက်စီးစေနိုင်သည်။

လူနာ၏ တင်ပါးဆုံနေရာ၊ မျိုးပွားအင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းများနှင့် ပစ်ကျူထရီဂလင်းတို့ကိုထိခိုက်စေသည့် ဓာတ်ကင်ခြင်း ကြောင့် လူနာ၏သန္ဓေတည်နိုင်စွမ်းကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။ ကုထုံးကြောင့် မျိုးဥများ၏အရေအတွက်ကို လျော့ကျစေနိုင် သို့မဟုတ် မျိုးဥ၏ အရည်အသွေးကိုထိခိုက်စေနိုင်သည်။

ဝမ်းဗိုက်/တင်ပါးဆုံရိုး/တစ်ကိုယ်လုံး ဓာတ်ကင်ခြင်း

သားဥအိမ်များပေါ်သို့ မဟုတ် အနီးတွင် ဓာတ်ကင်ခြင်းကြောင့် ၎င်းတို့အလုပ်လုပ်ခြင်းကို ရပ်ဆိုင်းသွားစေနိုင်သည်။ ဝမ်းဗိုက်၊ တင်ပါးဆုံရိုးနှင့် ကျောရိုးအောက်ပိုင်းတို့ကို ဓာတ်ကင်ထားပါက သားအိမ်အပေါ် အကျိုးဆက်သက်ရောက်စေနိုင်သည်။ ထိုအခါ ကိုယ်ဝန်ပျက်ကျခြင်း၊ လမစေ့ဘဲမွေးခြင်း၊ ပေါင်ချိန်မပြည့်မွေးခြင်းနှင့် မီးဖွားစဥ်ပြဿနာရများဖြစ်ခြင်း စသည်တို့၏ဖြစ်ပွားနိုင်ခြေကို မြင့်မားစေသည်။

ဦးနှောက်/ဟိုက်ပိုသဲလမတ်/ပစ်ကျူထရီဂလင်း

ပစ်ကျူထရီဂလင်းသည် သားဥအိမ်များ မှန်ကန်စွာလုပ်ဆောင်ရန်လိုအပ်သော ဟော်မုန်းနှစ်မျိုး – FSH (ဖော်လီကယ်များကိုလှုံ့ဆော်ပေးသောဟော်မုန်း) နှင့် LH (လူတီနိုက်ဇင်းဟော်မုန်း) တို့ကိုထုတ်ပေးသည်။ မမျိုးဥများကြွေစေရန် FSH သည် အရွယ်မရောက်သေးသောမမျိုးဥရှိနေသည့်အရည်အိတ်များကို လှုံ့ဆော်ပေးသည်။ LH သည် သားဥများကြွေစေရန် မမျိုးဥရှိနေသည့်အရည်အိတ်များကို အချက်ပြပေးသည်။ ဦးနှောက်၏ထိုဧရိယာသို့ ဓာတ်ရောင်ခြည်ပမာဏများများပေးထားပါက အဆိုပါဟော်မုန်းများလျော့နည်းလာစေနိုင်သည်။

တင်ပါးဆုံရိုး ဓာတ်ကင်ခြင်းနှင့် အယ်ကာလိုင်းဂုဏ်သတ္တိရှိသောဆေးများပေါင်းစပ်၍ ကုသခြင်း

တင်ပါးဆုံရိုးအားဓာတ်ကင်ခြင်းနှင့် အယ်ကာလိုင်းဂုဏ်သတ္တိရှိသောဆေးပမာဏမြင့်မြင့်တို့ကို ပေါင်းစပ်၍ ကုသမှုကြောင့် မျိုးဆက်ပွားလုပ်ဆောင်ချက်အား ထိခိုက်နိုင်ခြေကိုပါ မြင့်တက်သွားစေသည်။

ပစ်ကျူထရီဂလင်းအားထိခိုက်စေသည့် အကျိတ်များနှင့်/ သို့မဟုတ် ခွဲစိတ်မှုတို့ကြောင့် LH နှင့် FSH ချို့တဲ့သွားစေနိုင်ပြီး၊ သားဥအိမ်များအလုပ်လုပ်ခြင်းကိုပါ ရပ်တန့်သွားစေနိုင်သည်။ အဆိုပါအခြေအနေကို ဦးနှောက်တွင်းပြောင်းလဲမှုကြောင့်မျိုးပွားအင်္ဂါ၌ဟော်မုန်းနည်းပါးနေခြင်းဟု ခေါ်သည်။

သွေးဆုံးလေ့ရှိသည့် ပုံမှန်အသက်အရွယ်မတိုင်မီ သားဥအိမ်နှစ်ခုစလုံးကို ခွဲစိတ်ဖြတ်ထုတ်ထားပါက သားဥမကြွေနိုင်တော့ခြင်းကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။

သွေးဆုံးလေ့ရှိသည့် ပုံမှန်အသက်အရွယ်မတိုင်မီ သားဥအိမ်တစ်ခုကိုခွဲစိတ်ဖြတ်ထုတ်ထားပါက အချိန်မတိုင်မီသွေးဆုံးခြင်းကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။

သားဥအိမ်များထိခိုက်သွားခြင်းကြောင့် ပျိုဖော်ဝင်ချိန်နှောင့်နှေးနိုင်သည် (အသက် ၁၃ နှစ်ကျော်လာသည့်တိုင်ရင်သားဖွံဖြိုးမှုလက္ခဏာမရှိခြင်း)။ သို့မဟုတ် ရပ်တန့်သွားနိုင်သည် (ပျိုဖော်ဝင်သည့်အခြေအနေသို့တိုးတက်လာမှု မရှိတော့ခြင်း၊ အသက် ၁၆ နှစ်ကျော်အထိ ဓမ္မတာမပေါ်ခြင်း)။ ထိုကဲ့သို့ဖြစ်နေသောမိန်းကလေးများတွင် ပျိုဖော်ဝင်စေရန်နှင့် ဓမ္မတာပေါ်စေရန်အတွက် ဆရာဝန်မှ ညွန်ကြားထားသည့်ဟော်မုန်းကုထုံးကို လိုအပ်မည်ဖြစ်သည်။

ကုထုံးခံယူနေစဥ်အချိန်အတွင်း အမျိုးသမီးအများစုတွင် ဓမ္မတာယာယီရပ်တန့်သွားနိုင်သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် ဓမ္မတာပြန်ပေါ်မည်ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့ဖြစ်နေသည့် အချိန်ကာလအပိုင်းအခြားကို ကြိုတင်ခန့်မှန်းနိုင်ခြင်း မရှိပါ။ အချို့သောလူနာများတွင် နှစ်ပေါင်းများစွာကြာနိုင်သည်။ အမျိုးသမီးများကလေးမလိုချင်သေးပါက သားဆက်ခြားနည်းလမ်းများအသုံးပြုရန် အရေးကြီးသည်။

ကင်ဆာကုထုံးကြောင့် အမျိုးသမီးများတွင် မျှော်မှန်းထားသည့်အချိန်ထက်စော၍ (အသက် ၄၀ မတိုင်မီ) သွေးဆုံးသွားနိုင်သည်။ သွေးဆုံးချိန်စောနိုင်ခြေရှိသည့်အမျိုးသမီးများ အသက် ၃၀ ကျော်လာပါက ကလေးမယူသေးဘဲ အချိန်ဆိုင်းထားခြင်းမျိုးမပြုလုပ်ရန် ကျန်းမာရေးကုသမှုပေးသူပညာရှင်များမှ အကြံပြုထားသည်။

သားဥမကြွေနိုင်တော့သောအမျိုးသမီးများသည် မျိုးပွားခြင်း၊ သန်မာသောအရိုးများ၊ ကျန်းမာသောနှလုံးနှင့် အလုံးစုံသောကျန်းမာသုခတို့အတွက် လိုအပ်သည့်မဟော်မုန်းကို လုံလောက်စွာမထုတ်ပေးတော့ပါ။ အဆိုပါပြဿနာမျိုးဖြစ်နိုင်ခြေရှိသည့် မိန်းကလေးများအနေဖြင့် အတွင်းထုတ်ဂလင်းဗေဒပညာရှင်တစ်ဦးနှင့် တိုင်ပင်ဆွေးနွေးရန် လိုအပ်နိုင်သည်။

မျိုးမ,အောင်ခြင်းဆိုသည်မှာ ကလေးမမွေးနိုင်တော့ခြင်းဖြစ်သည်။ မျိုးအောင်နိုင်ခြေ မရှိသည့်အမျိုးသမီးများအနေဖြင့် မျိုးအောင်ခြင်းဆိုင်ရာအထူးကုတစ်ဦးနှင့် ပြသလိုက ပြသနိုင်သည်။

အမျိုးသမီးများသည် ကိုယ်ဝန်ပျက်ကျခြင်း၊ လမစေ့ဘဲမွေးခြင်း၊ ပေါင်ချိန်မပြည့်သောကလေးမွေးခြင်းနှင့် မီးဖွားစဥ်ပြဿနာများဖြစ်ခြင်း စသည်တို့၏ဖြစ်ပွားနိုင်ခြေကို မြင့်မားစေသည်။ အန်ထရာဆိုက်ကလင်းအသုံးပြု၍ ဓာတုကုထုံးခံယူထားသည့် အမျိုးသမီးများတွင် ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေစဥ် သို့မဟုတ် မီးဖွားနေစဥ် နှလုံးပြဿနာများဖြစ်လာနိုင်သည်။ ကလေးယူရန်စီစဥ်နေသူများ သို့မဟုတ် ကိုယ်ဝန်ရှိနှင့်ပြီးဖြစ်သော ကင်ဆာရောဂါမှလွတ်မြောက်လာသူများအနေဖြင့် နှလုံးကြွက်သားလုပ်ဆာင်ချက်ကို ဆန်းစစ်သည့်စစ်ဆေးမှုတစ်ခုကို ပြုလုပ်ထားသင့်သည်။ ထိုကဲ့သို့သော ကျန်းမာရေးလိုအပ်ချက်များရှိနေသည့်အမျိုးသမီးများအနေဖြင့် အန္တရာယ်ရှိသောကိုယ်ဝန်များကို အထူးပြုလေ့လာထားသည့် သားဖွားဆရာဝန်တစ်ဦးထံတွင် ပြသထားသင့်သည်။