ဆဲလ်အကျိတ် (ဦးနှောက်ပြင်ပ)

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်များ ဆိုတာ ဘာလဲ။

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်တွေဟာ မျိုးပွားစနစ်ရဲ့ဆဲလ်တွေ ဖြစ်ပါတယ်။ အမျိုးသားများမှာ သုတ်ဆဲလ်များ သို့မဟုတ် အမျိုးသမီးများမှာ မျိုးဥဆဲလ်များအဖြစ် ဖွံ့ဖြိုးလာကြတဲ့ ဆဲလ်များဖြစ်ပါတယ်။ ကလေးဟာ မိခင်ထဲမှာ ကြီးထွားလာသည်နှင့် အမျှ မျိုးစေ့ဆဲလ်များသည်လဲ အလွန်စောစီးစွာ ဖွံ့ဖြိုးလာကြပါတယ်။

တစ်ခါတစ်ရံမှာ မျိုးစေ့ဆဲလ်တွေဟာ မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ် (GCT) လို့ခေါ်တဲ့ အကျိတ်တွေကို ဖွဲ့စည်းပါတယ်။ မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်တွေဟာ အန္တရာယ်မရှိ(ကင်ဆာမဟုတ်) နိုင်သလို အန္တရာယ်ရှိ (ကင်ဆာဟုတ်)တာလည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

မျိုးစေ့ဆဲလ်တွေဟာ သန္ဓေသားဖွံ့ဖြိုးမှုမှာ အလွန်စောစီးစွာ စတင်ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးလာတာကြောင့် ဆဲလ်တွေဟာ တစ်ခါတစ်ရံမှာ ဝှေးစေ့ သို့မဟုတ် ဥအိမ်ထက် တခြားနေရာတွေကို သွားနိုင်ပါတယ်။ မျိုးစေ့အကျိတ်တွေဖြစ်ပွားနိုင်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အပိုင်းအမျိုးမျိုးကတော့-

• ဥအိမ်များ သို့မဟုတ် ဝှေးစေ့များ (မျိုးပွားအင်္ဂါဆိုင်ရာ)
• လည်ပင်း
• အဆုတ်ကြားရှိနေရာ (ရင်ဘတ်အလယ်ပိုင်း)
• ဝမ်းဗိုက်နောက်ပိုင်း (ဝမ်းတွင်းမြှေးနောက်)
• အောက်ကျောရိုးပိုင်း သို့မဟုတ် မြီးညှောင့်ရိုး (မြီးထူးရိုး၊ မြီးညှောင့်ရိုး)
• ဦးနှောက် (ဦးခေါင်းရိုးတွင်းမျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်များကိုကြည့်ပါ)

ဦးခေါင်းရိုးပြင်ပဆဲလ်အကျိတ်များဟာ ဦးနှောက်ရဲ့အပြင်ဘက်မှာဖြစ်ပေါ်တဲ့တဲ့မျိုးစေ့အကျိတ်များအားလုံးဖြစ်ပါတယ်။ပုံမှန်အားဖြင့်ဦးခေါင်းရိုးပြင်မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်တွေဟာ မျိုးပွားအင်္ဂါတွေ (ဥအိမ် သို့မဟုတ် ဝှေးစေ့) မှာ ဖွဲ့စည်းတာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါတွေကို မျိုးပွားမျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်များလို့ ခေါ်ဆိုပါတယ်။

မျိုးစေ့ဆဲလ်တွေဟာ မျိုးပွားစနစ်ရဲ့ အပြင်ဘက်ကို သွားပြီး အကျိတ်များ ဖွဲ့စည်းနိုင်ပါတယ်။ သားအိမ်နဲ့ ဝှေးစေ့အပြင်ဘက်မှာဖြစ်ပွားတဲ့ မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်တွေကို မျိုးပွားပြင်ဘက်မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်များလို့ ခေါ်ဆိုပါတယ်။ ကလေးဘဝက မျိုးစေ့ဆဲလ်တစ်ဝက်ခန့်လောက်ဟာ ဥအိမ်နဲ့ဝှေးစေ့အပြင်ဘက်တို့မှာ ဖြစ်ပွားပါတယ်။ ဒီအကျိတ်တွေဟာ ပုံမှန်အားဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်အလယ်မျဉ်း (ဗဟို) တစ်လျှောက်မှာ ကြီးထွားတာပါ။

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်တွေဟာ မွေးခါစက စပြီး သက်ကြီးပိုင်းထိ ဘယ်အရွယ်မှာမဆို ဖြစ်ပွားပါတယ်။ ကလေးလူနာတွေမှာတော့ ဖြစ်ပွားတတ်ဆုံး အရွယ်တွေက ငယ်ရွယ်တဲ့ကလေးများနဲ့ ၁၅ နှစ်ကနေ ၁၉ နှစ်ရှိ ဆယ်ကျော်သက်တွေမှာပါပဲ။ ဒီအကျိတ်တွေဟာ ၀ - ၁၈ နှစ်အကြားဖြစ်သော ကလေးဘဝ ကင်ဆာဖြစ်ပွားမှုများရဲ့ ၃ ရာခိုင်နှုန်းခန့် ရှိပါတယ်။

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်နဲ့ ကလေးအချို့ကို ခွဲစိတ်မှု တစ်ခုတည်းနဲ့ ကုသနိုင်ပါတယ်။ မခွဲစိတ်ခင် အကျိတ်ရှုံ့စေဖို့ သို့မဟုတ် ပိုပြင်းထန်တဲ့ရောဂါအတွက် ခွဲစိတ်မှုအပြင်ကင်ဆာဆေးသွင်း ဓာတုကုထုံး ကိုသုံးနိုင်ပါတယ်။ အကျိတ်ကို ခွဲစိတ်မှုနဲ့ လုံးဝဖယ်ရှားနိုင်တယ်ဆိုရင် ကလေးတွေဟာ အပြည့်အဝပြန်ကောင်းလာနိုင်ခြေရှိပါတယ်။

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ် အမျိုးအစားအများကြီးရှိပါတယ်-

မျိုးစေ့အကျိတ်ဖြစ်ပွားစေတဲ့ အကြောင်းအရင်းများနဲ့ ဖြစ်စေသော အချက်များ

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်တွေဟာ ကလေးငယ်တွေနဲ့ ဆယ်ကျော်သက်တွေမှာ အဖြစ်များဆုံးဖြစ်ပါတယ်။ ၁၅-၂၀ နှစ်အရွယ် ဆယ်ကျော်သက်တွေမှာ မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ဖြစ်ပွားမှုဟာ မြင့်တက်လာတာကို တွေ့ရပါတယ်။

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ဖြစ်ပွားရတဲ့အကြောင်းအရင်းကို အများအားဖြင့်မသိပါဘူး။ Klinefelter လက္ခဏာ၊ Swyer လက္ခဏာ နဲ့ Turner လက္ခဏာတွေအပါအဝင် အချို့ အမွေခံလက္ခဏာတွေဟာ မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ဖြစ်ပွားနိုင်ခြေကို မြင့်မားစေပါတယ်။

ကျောရိုးမကြီးအောက်ဘက်နဲ့မြီးညှောင့်ရိုးနေရာတွေမှာ ဖြစ်ပွားနေတဲ့ မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ဟာ မွေးခါစ ကလေးငယ်တွေနဲ့ ရင်ခွင်ပိုက်အရွယ်တွေထဲမှာမှ မိန်းကလေးတွေမှာပိုဖြစ်ပွားလေ့ရှိပါတယ်။ မွေးကင်းစကာလနောက်ပိုင်း မိန်းကလေးတွေမှာ ဥအိမ်ဟာ မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ကြီးထွားလေ့အရှိဆုံးနေရာဖြစ်ပါတယ်။

ကလေးတွေမှာ အောက်ထိမဆင်းတဲ့ဝှေးစေ့ရှိခြင်းဟာ အဆိုပါဝှေးစေ့မှာ မျိုးပွားအင်္ဂါမျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ဖြစ်နိုင်ခြေကို မြင့်မားစေပါတယ်။

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ရဲ့လက္ခဏာများနဲ့ အကြိုလက္ခဏာများ

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ရဲ့လက္ခဏာများနဲ့ အကြိုလက္ခဏာတွေဟာ အကျိတ်ရဲ့အရွယ်အစားနဲ့ နေရာပေါ်မူတည်ပါတယ်။ ၎င်းလက္ခဏာတို့တွင် ပါဝင်သည်များမှာ-

• ဗိုက်နာခြင်း
• ဝမ်းဗိုက်၊ နောက်ကျောအောက်ဘက် သို့မဟုတ် ဝှေးစေ့မှာ အလုံးအဖုသို့မဟုတ် ရောင်ရမ်းခြင်း
• ဝမ်းချုပ်ခြင်း
• ချောင်းဆိုးခြင်းနဲ့ အသက်ရှုရခက်ခဲခြင်း
• စောစီးစွာ အရွယ်ရောက်ခြင်း

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ကို စမ်းသပ်စစ်ဆေးခြင်း

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ကို အကဲဖြတ်မှုတွေပြုလုပ်ဖို့ စစ်ဆေးမှုပုံစံအမျိုးမျိုးကို သုံးပါတယ်။ ဒီမှာပါဝင်တာတွေကတော့-

• ကျန်းမာရေး မှတ်တမ်း၊ ရုပ်ပိုင်းမေးခွန်းနဲ့ ရောဂါလက္ခဏာကိုလေ့လာဖို့ သွေးအဖြေများ၊ ယေဘုယျကျန်းမာရေး၊ အတိတ်ကရောဂါများနဲ့ ဖြစ်ပွားစေတဲ့အကြောင်းအရင်းများ။ 
  • မျိုးရိုးလိုက်တဲ့အခြေအနေတစ်ခု ဟုတ်မဟုတ်ကို ဆုံးဖြတ်ဖို့ မိသားစုရာဇဝင်က အရေးကြီးပါတယ်။ 
  • သွေးဆဲလ်အရေအတွက်တွေကို အကဲဖြတ်ဖို့နဲ့၊ ကျောက်ကပ်နဲ့ အသည်းရဲ့ လုပ်ဆောင်မှုတွေကို အကဲဖြတ်ဖို့ သွေးစစ်ဆေးမှုတွေကို သုံးပါတယ်။ အကျိတ်အမှတ်အသားများ၊ အကျိတ်အချို့ကထုတ်လုပ်တဲ့ပစ္စည်းများကို ရှာဖွေဖို့ သွေးစစ်ဆေးမှုများကို သုံးပါတယ်။ ကုသမှုနဲ့ နာလံထမှုတစ်လျှောက် အကျိတ်အမှတ်အသားတွေကို စောင့်ကြည့်ပါတယ်။ မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ကို စမ်းသပ်ရာမှာ အသုံးပြုတဲ့ အကျိတ်အမှတ်အသားတွေမှာ alpha-fetoprotein(AFP) နဲ့ beta-human chorionic gonadotropin(β-HCG) တို့ပါဝင်ပါတယ်။
  • ကင်ဆာဆဲလ်တွေကိုရှာဖွေဖို့ ဝမ်းဗိုက် နဲ့/သို့မဟုတ် ရင်ဘတ်တွင်း အရည်ကို စစ်ဆေးနိုင်ပါတယ်။ 
• မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ကို ခွဲခြားရာမှာ အထောက်အကူဖြစ်ဖို့ ပုံရိပ်ဖော်စစ်ဆေးမှုတွေကို သုံးပါတယ်။ အကျိတ်ရဲ့တည်နေရာနဲ့ အရွယ်အစားအချက်အလက်ကို ပုံရိပ်တွေက ပေးပြီး ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့သက်ရောက်နေတဲ့အပိုင်းတွေကို ဆရာဝန်တွေက ပိုပြီးနားလည်အောင် အထောက်အကူပြုပါတယ်။ ပုံရိပ်ဖော်စစ်ဆေးမှုတွေမှာ အောက်ပါတို့ထဲက တစ်ခု သို့မဟုတ် တစ်ခုထက်ပိုတာတွေ ပါဝင်ပါတယ်-
  • တီဗွီဓါတ်မှန် ဟာ ခန္ဓာကိုယ်တွင်းက တစ်ရှုးများနဲ့ အင်္ဂါများရဲ့ ပုံရိပ်တစ်ခုကို ဖန်တီးဖို့ အသံလှိုင်းများကို သုံးပါတယ်။ ဝမ်းဗိုက် သို့မဟုတ် ဝှေးစေ့များကို စစ်ဆေးဖို့ တီဗွီဓါတ်မှန်ကို သုံးနိုင်ပါတယ်။ 
  • ကွန်ပျူတာ ဓါတ်မှန် (CT သို့မဟုတ် CAT Scan) ဟာ ခန္ဓာကိုယ်တွင်းက အင်္ဂါများနဲ့ တစ်ရှုးများရဲ့ ပုံရိပ်ကို ဖန်တီးဖို့ X-Rays များကို သုံးတာဖြစ်ပါတယ်။ 
  • သံလိုက်စက်ကွင်းပဲ့တင်ခြင်းပုံရိပ်ပြုလုပ်မှု  (MRI) ဟာ ရေဒီယိုလှိုင်းများနဲ့ သံလိုက်များကိုသုံးကာ ဝမ်းဗိုက်ရဲ့အသေးစိတ်ဓာတ်ပုံများကို ပြုလုပ်တာဖြစ်ပါတယ်။
  • အရိုးScan ဟာ ခန္ဓာကိုယ်ပုံများကိုယူဖို့ အထူးစကန်နာသုံးခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ဒီစစ်ဆေးမှုမှာ ခန္ဓာကိုယ်တစ်လျှောက် သွေးတွင်းသွားပြန့်သွားမယ့် ရေဒီယိုသတ္တိကြွပစ္စည်းပမာဏအနည်းငယ်နဲ့ ထိုးဆေးတစ်မျိုးကို လူနာက လက်ခံရရှိမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီပစ္စည်းဟာ အရိုးတွေထဲမှာ စုစည်းပြီး ကင်ဆာပျံ့နှံနိုင်တဲ့ နေရာတွေကို အထူးထင်ရှားအောင် ဖော်ပြပေးနိုင်ပါတယ်။
  • Positron emission tomography (PET) စကန်ဟာ ခန္ဓာကိုယ်ကို တွက်ချက်ပုံရိပ်ပြုလုပ်ဖို့ သွေးကြောတစ်လျှောက် ရေဒီယိုသတ္တိကြွဂလူးကို့စ် (သကြား)ကို ပေးပြီး ပြုလုပ်ပါတယ်။ ဂလူးကို့စ်ဟာ ခန္ဓာကိုယ်တစ်လျှောက်သွားပြီး စွမ်းအင်အတွက်သကြားသုံးတဲ့ ဆဲလ်တွေက သူ့ကိုရယူလိုက်ပါတယ်။ ဒါဟာ တစ်ရှုးနဲ့အင်္ဂါအမျိုးမျိုးကို ကွန်ပြူတာမျက်နှာပြင်ပေါ်မှာ အရောင်ပုံရိပ်များလို ပေါ်လာစေပါတယ်။ ကင်ဆာဆဲလ်တွေဟာ တစ်ခါတစ်ရံမှာ တခြားဆဲလ်တွေထက် လျင်မြန်စွာ ပျံ့ပွားကြီးထွားပြီး သကြားများကို ပိုယူပါတယ်။ ဒါဟာ PET Scan မှာ အကျိတ်တွေကို ပိုမိုရှင်းလင်းစွာ မြင်နိုင်စေပါတယ်။ PET ဟာ CT Scan နဲ့ MRI တို့မှာ မပေါ်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ နေရာတွေက ကင်ဆာတွေကို ရှာဖွေဖော်ထုတ်နိုင်ပါတယ်။
• မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ကို စမ်းသပ်ဖို့ ဓာတ်ခွဲစစ်ဆေးမှု ကို ပြုလုပ်လေ့ရှိပါတယ်။ ဓာတ်ခွဲစစ်ဆေးမှုမှာ အကျိတ်နမူနာအသေးလေးကို ခွဲစိတ်မှုအတွင်း ဖယ်ရှားတာဖြစ်ပါတယ်။ ရောဂါဗေဒပညာရှင်ဟာ မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ရဲ့ တိကျတဲ့အမျိုးအစားကိုခွဲခြားဖို့ အဏုကြည့် မှန်ဘီလူး အောက်မှာ တစ်ရှုးနမူနာကို ကြည့်ရှုတာ ဖြစ်ပါတယ်။
  

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်အဆင့်ခွဲခြားခြင်း

ကလေးမျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်အဆင့်ခွဲခြားမှုဟာ အကျိတ်အမျိုးအစား၊ အကျိတ်တည်နေရာ၊ ရောဂါပျံ့နှံ့မှု နဲ့ ခွဲစိတ်မှုရလဒ်ပေါ်အခြေခံထားတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ယေဘုယျအားဖြင့် မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်အဆင့် ၄ မျိုးရှိပါတယ်။

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်အမျိုးအစားတိုင်းဟာ အဆင့်ကို ဆုံးဖြတ်ရာမှာအသုံးပြုတဲ့ တိကျတဲ့အချက်ရှိပါတယ်။ အဆင့်ခွဲခြားခြင်းဟာ လူနာရဲ့ အသက်အရွယ်ပေါ်လည်း မူတည်နိုင်ပါတယ်။ ဆရာဝန်တွေဟာ ရောဂါအဆင့်ကို ခွဲခြားဖို့ ဆယ်ကျော်သက်အကြီးပိုင်းတွေမှာ လူကြီး စံနှုန်းကို သုံးနိုင်ပါတယ်။

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်အတွက် အလားအလာခန့်မှန်းချက်

ကင်ဆာကို အပြည့်အဝဖယ်ရှားနိုင်မှသာ မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်အတွက် အလားအလာခန့်မှန်းချက်ဟာ အလွန်ကောင်းမွန်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ အဆင့် ၁ သို့မဟုတ် ၂ နဲ့ ကလေးတွေဟာ ကုသနိုင်နှုန်း ၉၀% ပိုမြင့်ပါတယ်။ ပိုမိုမြင့်တဲ့ရောဂါ (အဆင့် ၃ သို့မဟုတ် ၄) အတွက် ရှင်သန်နှုန်းဟာ ၈၀-၈၅% ရှိမယ်လို့ ခန့်မှန်းရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လူနာတစ်ယောက်ရဲ့ကုသလို့ရနိုင်ခြေကို အကြောင်းအရင်းများစွာက လွှမ်းမိုးထားတာကြောင့် ဒီနှုန်းတွေဟာ ခန့်မှန်းခြေသာဖြစ်ပါတယ်။

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်အတွက် ခန့်မှန်းမှုကိုလွှမ်းမိုးထားတဲ့ အကြောင်းအရင်းတွေကတော့-

• မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်အမျိုးအစား
• အကျိတ်အရွယ်အစားနဲ့ နေရာ
• ကလေးရဲ့အသက်
• ကုသမှုကို အကျိတ်ရဲ့ တုံ့ပြန်ပုံ
• ခွဲစိတ်မှုက အကျိတ်ကိုလုံးဝဖယ်ရှားနိုင်ခြင်းရှိမရှိ
• ရောဂါပျံ့နှံ့မှုရှိမရှိ
• အကျိတ်က အသစ်လား သို့မဟုတ် ပြန်ဖြစ်ခြင်းလား

လူနာ ၂၀ ရာခိုင်နှုန်းဟာ ရောဂါစမ်းသပ်စဉ်မှာ ပျံ့နှံ့ခဲ့ပြီး ဖြစ်ပါတယ်။ ပျံ့ပွားမှုအဖြစ်များဆုံးနေရာဟာ အဆုတ်၊ အသည်းနဲ့ ပြန်ရည်ဖုများ ဖြစ်ပါတယ်။ ဦးနှောက်နဲ့ အရိုးကို မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ပျံ့နှံ့မှုက ဖြစ်ပွားလေ့မရှိပါဘူး။

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ကုသမှု

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ကုသမှုဟာ ကလေးရဲ့အသက်အရွယ်၊ အကျိတ်အမျိုးအစား၊ အကျိတ်တည်နေရာနဲ့ ရောဂါအဆင့်အပါအဝင် အကြောင်းအမျိုးမျိုးပေါ် မူတည်ပါတယ်။ မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်အတွက် အဓိက ကုသမှုမှာ ခွဲစိတ်မှုနဲ့ ကင်ဆာဆေးသွင်းဓာတုကုထုံးဖြစ်ပါတယ်။

ကင်ဆာဆေးသွင်းဓာတုကုထုံး နဲ့/သို့မဟုတ် ခွဲစိတ်မှုက အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိတာကြောင့် ဓာတ်ရောင်ခြည်ကုထုံးကို သုံးလေ့မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့်၊ မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်တွေဟာ ဓာတ်ရောင်ခြည်ကို တုံ့ပြန်တတ်ပြီး ပြန်ဖြစ်တဲ့ရောဂါနဲ့ ပိုတိုးလာတဲ့ရောဂါတွေမှာ သုံးနိုင်ပါတယ်။

မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ပြီးနောက် ဘဝ

ကုသမှုပြီးနောက် မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်ပြန်ဖြစ်ပွားမှုကို စောင့်ကြည့်ဖို့ အကျိတ်အမှတ်အသားများစောင့်ကြည့်ထိန်းချုပ်ခြင်း နဲ့ ပုံရိပ်ဖော်စစ်ဆေးမှု ခံယူခြင်းကို ပုံမှန်ပြုလုပ်ပါတယ်။

ရေရှည်ပြဿနာတွေဟာ တိကျတဲ့မျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်အမျိုးအစားနဲ့ လက်ခံရရှိတဲ့ကုသမှုအမျိုးအစားပေါ်မူတည်ပါတယ်။ မျိုးပွားအင်္ဂါမျိုးစေ့ဆဲလ်အကျိတ်နဲ့ကလေးတွေဟာ သားသမီးဖြစ်ထွန်းမှု (ကလေးရရှိမှု) သို့မဟုတ် ဟော်မုန်းလုပ်ဆောင်ချက်တွေမှာ ပြဿနာရှိနိုင်ပါတယ်။

ကုထုံး၏ နောက်ပိုင်းဖြစ်လာသော ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများ

အထွေထွေကျန်းမာရေးနှင့် ရောဂါ ကာကွယ်ခြင်းရန် ကင်ဆာရောဂါပျောက်ကင်းသူ အားလုံးသည် ကျန်းမာသော နေထိုင်မှုပုံစံနှင့် စားသောက်မှု အလေ့အထများကို မွေးမြူသင့်ပါသည်။ ထို့ပြင် မူလအစကတည်းက ပြသခဲ့သော ဆရာဝန်ထံတွင် ပုံမှန် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကျန်းမာရေးစစ်ဆေးမှုများနှင့် မ်းသပ်စစ်ဆေးမှုများကိုလည်း ဆက်လက် လုပ်ဆောင်သင့်ပါသည်။ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ပျံ့နှံ့ ၀ - ၁၈ နှစ်အကြားဖြစ်သော ကလေးဘဝ ကင်ဆာဆေးဓာတုကုထုံး သို့မဟုတ် ဓာတ်ရောင်ခြည်နဲ့ ကုသပြီး ရှင်သန်ခဲ့တဲ့ ကလေးကင်ဆာဝေဒနာရှင်တွေကို ကုထုံးရဲ့ စိုးရိမ်ဖွယ်ရာနှောင်းပိုင်းသက်ရောက်မှုတွေအတွက် အနည်းဆုံး တစ်နှစ် စောင့်ကြည့်သင့်ပါတယ်။