အရေပြားအောက်ရှိ ပင်မသွေးပြန်ကြောပိုက် ဝင်ထွက်ပေါက်

အရေပြားအောက်ရှိ ပင်မသွေးပြန်ကြောပိုက် ဝင်ထွက်ပေါက်သည် အရေပြားအောက်တွင် တည်ရှိသော ပင်မသွေးပြန်ကြောပြွန် ဖြစ်သည်။ ဟူးဘားဆေးထိုးအပ်ဟုခေါ်သော အထူးပြုလုပ်ထားသည့်အပ်ကို အသုံးပြု၍ ဝင်ထွက်ပေါက်မှတစ်ဆင့် ဆေးကို သွင်းပါသည်။ အပ်ဖြင့် ချုပ်ရိုးများ မပြုလုပ်မီ ပိုက်တပ်ဆင်မည့်နေရာအတွက် ထုံထိုင်းစေသည့် ခရင်ကို အသုံးပြုနိုင်သည်။ ဤကိရိယာကို သွေးပြန်ကြောပိုက် ဝင်ထွက်ပေါက်၊ ထိုးသွင်းတပ်ဆင်နိုင်သော ဝင်ထွက်ပေါက် သို့မဟုတ် အရေပြားအောက်တွင် တည်ရှိသော ဝင်ထွက်ပေါက်ဟုလည်း ခေါ်ဆိုသည်။ဆေးသွင်းဝင်ထွက်ပေါက်.

ဤဝင်ထွက်ပေါက်သည် ရင်ဘတ်အတွင်းရှိ အရေပြားအောက်တွင် တည်ရှိသော ဝင်ထွက်ပေါက်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် အလယ်ဗဟိုချက် မို့မောက်နေသည့် ဒစ်ချပ်ပြားငယ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ သွေးပြန်ကြောထိုးဆေးသွင်းပြွန်ကို ဝင်ထွက်ပေါက်၏ အောက်ခြေနှင့် ချိတ်တွဲထားပြီး သွေးပြန်ကြောသို့ ချဲ့ထွင်ထားသည်။ ဆက်ပတန်ဟုခေါ်သော ဒစ်ချပ်ပြား၏ အလယ်ဗဟိုချက်သည် ရာဘာဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော မို့မောက်နေသည့်နေရာဖြစ်သည်။ ဆေးဝါးများနှင့် အခြားအရည်များကို ဆက်ပတန်အတွင်းသို့ ထိုးသွင်းပြီး ၎င်းမှတစ်ဆင့် ဆက်ပတန်ကို ဖြတ်လျက် သွေးပြန်ကြောသို့ ရောက်ရှိစေသည်။ ဝင်ထွက်ပေါ်တွင် ဆေးဝါးများ ထည့်သွင်းနိုင်သည့် အပေါက် ၁ ခု သို့မဟုတ် ၂ ခု (လျူမန်တစ်ခုတည်း သို့မဟုတ် လျူမန်နှစ်ခု) ပါရှိနိုင်သည်။

အရေပြားအောက်ရှိ ပင်မသွေးပြန်ကြောပိုက် ဝင်ထွက်ပေါက်၏ အကျိုးကျေးဇူးများ

• ဝင်ထွက်ပေါက်သည် ကုသရေးဆေးဝါးများ၊ အရည်များ၊ အာဟာရ၊ သွေးမှပြုပြင်ထုတ်လုပ်သောပစ္စည်းများနှင့် သွေးနမူနာများအတွက် အပ်စိုက်ထိုးသွင်းရသည့် အရေအတွက်ကို လျော့ကျစေသည်။ သို့ရာတွင် ကိရိယာကို အသုံးချရန်အတွက် ဆေးသွင်းအပ်ကို အသုံးပြုရန် လိုအပ်ပါသည်။
• ဝင်ထွက်ပေါက်တစ်ခုသည် အချိန်ကာလကြာမြင့်စွာ ဆက်လက်တည်ရှိနေနိုင်သည်။
• အချို့ဆေးဝါးများသည် သွေးကြောများကို ကျိန်းစပ်စေနိုင်သည်။ ကျိန်းစပ်မှုကို လျော့ပါးသက်သာစေရန်အတွက် ဝင်ထွက်ပေါက်ကို သွေးစီးဆင်းမှုမြင့်မားသော သွေးပြန်ကြောမကြီးတစ်ခုအတွင်း တပ်ဆင်သည်။
• ဝင်ထွက်ပေါက်အမျိုးအစားအချို့ဖြင့် ကုသရေးဆေးဝါး သို့မဟုတ် ဆေးဖျော်ရည်တစ်မျိုးအထက်ကို တပြိုင်နက်တည်းတွင် ပေးသွင်းနိုင်သည်။
• ၎င်းသည် အရေပြားအောက်တွင် လုံးဝတည်ရှိသည့်အတွက် ထိန်းသိမ်းပြုပြင်ရန်နှင့် စောင့်ရှောက်မှုပြုလုပ်ရန် အနည်းငယ်သာ လိုအပ်သည်။
• အခြားသွေးပြန်ကြောထိုးဆေးသွင်းပြွန်များနှင့်စာလျှင် ရေရှည်အားဖြင့် ရောဂါပိုးကူးစက်မှုအလားအလာ ပို၍နည်းသည်။
• ကျန်းမာရေးကောင်းမွန်လျှင် ကလေးများသည် ဝင်ထွက်ပေါက်နှင့်အတူ ရေချိုးခြင်းနှင့် ရေကူးခြင်းကို ပြုလုပ်နိုင်သည်။

အရေပြားအောက်ရှိ ပင်မသွေးပြန်ကြောဝင်ထွက်ပေါက် တပ်ဆင်မှုသည် ကင်ဆာကုသမှုအတောအတွင်း ပြုလုပ်ရလေ့ရှိသော လုပ်ငန်းစဉ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး လူနာများနှင့် မိသားစုများအတွက် အရေးကြီးသော အကျိုးကျေးဇူးများကို ရရှိပါသည်။ သို့ရာတွင် မေ့ဆေး နှင့် ခွဲစိတ်ကုထုံးတို့နှင့် ပတ်သက်သည့် အန္တရာယ်များမှာ အမြဲတည်ရှိသည်။ ထိုးသွင်းတပ်ဆင်မှုအတွင်း ဖြစ်ပေါ်နိုင်သည့် အဓိကအန္တရာယ်များတွင် သွေးကြောများ ပေါက်ပြဲမှု၊ သွေးခဲများဖြစ်ပေါ်ခြင်း၊ ပုံမှန်မဟုတ်သော နှလုံးခုန်နှုန်း၊ အာရုံကြောထိခိုက်ဒဏ်ရာရမှုနှင့် ရောဂါပိုးကူးစက်မှုတို့ပါဝင်သည်။ သွေးပြန်ကြောပိုက်တပ်ဆင်မှုနောက်ပိုင်းတွင် သွေးခဲများ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း၊ သွေးပြန်ကြောထိုးဆေးသွင်းပြွန်နေရာချွတ်ချော်သည့် လှုပ်ရှားမှု၊ သွေးပြန်ကြောမကြီး ရောင်ရမ်းနာကျင်ခြင်းလက္ခဏာနှင့် ရောဂါပိုးကူးစက်မှုတို့သည် အတွေ့ရအများဆုံး နောက်ဆက်တွဲ အခြေအနေများ ဖြစ်ပါသည်။ ဝင်ထွက်ပေါက်ကို ဖယ်ရှားရန်အတွက် ခွဲစိတ်ကုထုံးပြုလုပ်ရန်လည်း လိုအပ်ပါသည်။ ဆိုးဝါးသည့် နောက်ဆက်တွဲရှုပ်ထွေးမှုများမှာ ရှားပါးပါသော်လည်း ဖြစ်တတ်ပါသည်။ မေးခွန်းများ သေချာမေးမြန်းပါ။ စောင့်ရှောက်ရေးအဖွဲ့၏ ညွှန်ကြားချက်များကို သေချာ လိုက်နာပါ။

ထိုးသွင်းတပ်ဆင်နိုင်သော ဝင်ထွက်ပေါက်အား တပ်ဆင်မှု

ကလေးများသည် ဝင်ထွက်ပေါက်တပ်ဆင်မှုအတွက် အထွေထွေသုံး မေ့ဆေး ကို ရရှိမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် တပ်ဆင်မှုလုပ်ငန်းစဉ်အတွင်း နာကျင်မှုကို ခံစားရစေမည် မဟုတ်ပါ သို့မဟုတ် သတိပြုမိစေမည် မဟုတ်ပါ။ ကုသမှု မပြုလုပ်မီအစားအစာနှင့် အရည်တို့အား သောက်သုံးမှုကို ကန့်သတ်ရန်အတွက် လူနာများအား NPO ညွှန်ကြားချက်များကို ပေးအပ်မည်ဖြစ်သည်။ အဆိုပါ လမ်းညွှန်ချက်များကို လိုက်နာရန် လွန်စွာအရေးကြီးပါသည်။ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းအတွက် စုစုပေါင်းကြာချိန်မှာ မေ့ဆေးနှင့် ပြန်လည်နာလန်ထူခြင်းအပါအဝင် ၁-၂ နာရီခန့် ကြာလေ့ရှိပါသည်။

• လုပ်ငန်းစဉ်မပြုလုပ်မီ လူနာများအနေဖြင့် သွေးစစ်ဆေးမှုများ နှင့် ကိုယ်ခန္ဓာ စမ်းသပ်မှုတစ်ခု ရရှိပါမည်။ စောင့်ရှောက်ရေးအဖွဲ့ဝင်များက စာရွက်စာတမ်းများ ဖြည့်ရန်နှင့် မေးခွန်းများကိုဖြေဆိုရန် မိသားစုနှင့် တွေ့ဆုံပါလိမ့်မည်။
• ကုသရန်အတွက် လူနာကို ခွဲစိတ်ခန်းသို့ ခေါ်သွားပါမည်။ ဆေးကုသပေးသည့် စင်တာ၏ မူဝါဒများပေါ်မူတည်ပြီး တပ်ဆင်မှု မလုပ်သေးမချင်း မိဘတစ်ဦးသည် ကလေးနှင့် လိုက်ပါဝင်ရောက်နိုင်ပါသည်။
• ပုံမှန်အားဖြင့် ကလေးများသည် ပင်မသွေးပြန်ကြောပိုက်တပ်ဆင်မှုအတွက် အထွေထွေသုံး မေ့ဆေးကို ပေးခံရပါမည်။ လုပ်ငန်းစဉ်အဆင့်ဆင့်လုပ်စဥ် နှင့် နာလန်ထူချိန်တလျှောက်လုံးတွင် နှလုံးခုန်နှုန်း နှင့် သွေးဖိအားကို စောင့်ကြည့်ပါလိမ့်မည်။
• ခွဲစိတ်မည့် အရေပြားကိုလည်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်မည်ဖြစ်ပြီး ထိုနေရာ သန့်ရှင်းနေစေရန်နှင့် ရောဂါပိုးကူးစက်မှုမှ ကာကွယ်တားဆီးနိုင်စေရန် အပြာရောင်ရှိသော အဝတ်စဖြင့် လူနာကို လွှမ်းခြုံပါမည်။
• အယ်လ်ထွာဆောင်း ပုံရိပ်ရိုက်ကူးခြင်း သို့မဟုတ် ခန္ဓာဗေဒဆိုင်ရာ အမှတ်အသားများကို အသုံးပြု၍ သွေးပြန်ကြောရှိရာနေရာကို ညွှန်ပြမည်ဖြစ်ပါသည်။ ညှပ်ရိုး သို့မဟုတ် လည်ပင်းအနီးရှိ အရေပြားအတွင်း အလွန်သေးငယ်သော ဖြတ်တောက်မှုတစ်ခုကို ပြုလုပ်မည်ဖြစ်ပါသည်။
• တစ်လက်မခန့်အလျားရှိသော ဖြတ်တောက်မှုကို ရင်ဘတ်အထက်ပိုင်းတွင် ပြုလုပ်မည်ဖြစ်ပါသည်။ ဆရာဝန်သည် ဝင်ထွက်ပေါက်ပြုလုပ်မည့် အရေပြားအောက်တွင် နေရာကွက်လပ်တစ်ခု သို့မဟုတ် အိတ်ကပ်သဏ္ဍန်တစ်ခုကို ဖန်တီးမည်ဖြစ်သည်။ သွေးပြန်ကြောထိုးဆေးသွင်းပြွန်အတွက် သေးငယ်သော လိုဏ်ခေါင်းငယ်တစ်ခုကို ပြုလုပ်မည်ဖြစ်သည်။
• နှလုံးအနီးရှိ သင့်လျော်သော နေရာသို့ သွေးပြန်ကြောထိုးဆေးသွင်းပြွန် ရောက်သည်အထိ အိတ်ဇ်ရေး၏ လမ်းညွှန်မှုဖြင့် သွေးပြန်ကြောကို ဖြတ်ကာ ဝင်ထွက်ပေါက်မှတစ်ဆင့် ထည့်သွင်းမည်ဖြစ်ပါသည်။
• ဝင်ထွက်ပေါက်သည် အရေပြားအောက်ရှိ နေရာအတွင်း ဆက်လက်တည်ရှိမည်ဖြစ်ပြီး ခွဲစိတ်ထားသည့် ဒဏ်ရာကို ပြန်ချုပ်လိုက်ပါမည်။
• သွေးပြန်ကြောထိုးဆေးသွင်းပြွန်နှင့် ဝင်ထွက်ပေါက်၏ တည်နေရာကို စစ်ဆေးရန်နှင့် လုပ်ငန်းစဉ်အတွင်း အဆုတ်တွင် (နမိုးသိုရက်စ်) ထိခိုက်ဒဏ်ရာမရရှိစေရန် အိတ်ဇ်ရေးကို အသုံးပြုပါမည်။ ကောင်းစွာ လုပ်ဆောင်နေခြင်း ရှိမရှိ စစ်ဆေးရန် ဝင်ထွက်ပေါက်ကို စမ်းသပ်ပါမည်။
• လူနာများကို နားနေခန်းသို့ ခေါ်ဆောင်သွားပါမည်။ ဤအချိန်အတောအတွင်း လူနာများကို စောင့်ကြည့်လေ့လာမည်ဖြစ်သည်။ ဝင်ထွက်ပေါက် ထည့်သွင်းသည့် ခွဲစိတ်ကုသမှုအပြီး ပြန်လည်သတိလည်လာရန် တစ်နာရီခန့် ကြာမြင့်လေ့ရှိသည်။ ဝင်ထွက်ပေါက် ထည့်သွင်းခြင်းကိုသာ လုပ်ဆောင်ရသည်ဆိုလျှင် လူနာများသည် ပြန်လည်သတိရလျှင်ရချင်း ထွက်ခွာသွားနိုင်ပါသည်။ သူနာပြုဆရာမသည် အိမ်တွင်းစောင့်ရှောက်မှုကို စစ်ဆေးဆောင်ရွက်ပေးပါမည်။

အရေပြားအောက်ရှိ ပင်မသွေးပြန်ကြောပိုက် ဝင်ထွက်ပေါက်ကို ဂရုစိုက် ထိန်းသိမ်းခြင်း

သူနာပြုဆရာမသည် အရေပြားအောက်ရှိ ပင်မသွေးပြန်ကြောပိုက်တပ်ဆင်သည့်နေရာအား ဂရုစိုက် ထိန်းသိမ်းသည့်နည်းကို မိသားစုများအား သင်ကြားပြသမည်ဖြစ်သည်။ ဝင်ထွက်ပေါက်ကို ၄ ပတ်လျှင် တစ်ကြိမ် သွေးခဲတားဆေးဖြင့် ဆေးကြောသုတ်သင်ရပါမည်။ သွေးခဲတားဆေးသည် သွေးပြန်ကြောပိုက်အတွင်း သွေးခဲဖြစ်ပေါ်ခြင်းနှင့် ပိတ်ဆို့မှုဖြစ်ပေါ်ခြင်းမှ တားဆီးသည့် ဆေးဝါးဖြစ်ပါသည်။ ကုသစဉ် ဝင်ထွက်ပေါက်ကို အသုံးပြုရန်အတွက် ဆေးသွင်းအပ်ကို တပ်ဆင်မည်ဖြစ်ပြီး တပ်ဆင်သည့်နေရာကိုလည်း ပတ်တီးစဖြင့် စည်းနှောင်ပေးမည်ဖြစ်သည်။ ဆေးသွင်းအပ်ကို ၇ ရက်လျှင် တစ်ကြိမ် ပြောင်းလဲပေးရမည်ဖြစ်ပြီး ပတ်တီးစကိုလည်း သန့်ရှင်းခြောက်သွေ့အောင် ထားရှိရပါမည်။ ဝင်ထွက်ပေါက်ကို အသုံးမပြုတော့သည့်အခါ အပ်ကို ဖြုတ်ရမည်ဖြစ်ပြီး လူနာများသည် နေ့စဉ်လုပ်ငန်းဆောင်တာအများစုကို လုပ်ဆောင်နိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။

မျှော်လင့်ထားရမည့်အရာ

အစောပိုင်းကာလ အနာကျက်ခြင်း

ဤနေရာသည် ရက်အနည်းငယ်ကြာ နာကျင်နေမည်ဖြစ်သည်။ ခွဲစိတ်ဖြတ်တောက်မှုပြုလုပ်သည့်နေရာတွင် ချုပ်ရိုးအနည်းငယ်ရှိမည်ဖြစ်သည်။ ပိုက်တပ်ဆင်မည့်နေရာတွင် ရောင်ရမ်းမှု သို့မဟုတ် ပွန်းပဲ့ဒဏ်ရာအချို့လည်း ရှိနိုင်ပါသည်။ စိတ်အားခွန်အား စိုက်ထုတ်ရရှိသော လုပ်ဆောင်ချက်များကို ၆ ပတ်ကြာ သို့မဟုတ် ဆရာ၀န်ညွှန်ကြားသည့်အတိုင်း ရှောင်ရှားပါ။

ဆေးဝါးရယူခြင်း

ဟူးဘားဆေးသွင်းအပ်ကို အသုံးပြု၍ သွေးပြန်ကြောထိုးဆေးသွင်းပြွန်ကို အသုံးပြုနိုင်သည့်အခါ "တွန်းထုတ်မှု" တစ်ခုကို ရရှိပါလိမ့်မည်။ ကုသရေးဆေးဝါးများကို ဆလင်းဖြင့်ဖြစ်စေ IV အိတ်ဖြင့်ဖြစ်စေ ပေးသွင်းနိုင်ပါသည်။ သင်သည် ကုသရေးဆေးဝါးများ သောက်သုံးနေစဉ် နာကျင်ကိုက်ခဲမှု သို့မဟုတ် မသက်မသာဖြစ်သည့်ခံစားမှုတစ်ခုခုကို ရရှိလျှင်သူနာပြုဆရာမအား အသိပေးပါ။

အထွေထွေ စောင့်ရှောက်မှု

သွေးပြန်ကြောပိုက်ကို ကောင်းစွာလုပ်ဆောင်နိုင်စေရန်နှင့် ရောဂါပိုးကူးစက်မှုမှ ကာကွယ်ရန် စောင့်ရှောက်မှုညွှန်ကြားချက်များအားလုံးကို လိုက်နာဆောင်ရွက်ပါ။ ထိုးသွင်းတပ်ဆင်ထားသော သွေးပြန်ကြောထိုးဆေးသွင်းပြွန်တပ်ဆင်သည့်နေရာအား သက်ရောက်မှုဖြစ်ပေါ်စေသည့် ကစားသမားအချင်းချင်း တွန်းတိုက်ကစားရသည့် ကစားပွဲများကဲ့သို့ လုပ်ဆောင်မှုများကို ရှောင်ကြဉ်ပါ။

ပင်မသွေးပြန်ကြောထိုးဆေးသွင်းပြွန်နှင့် ဆက်နွှယ်သော ရောဂါပိုးကူးစက်မှု (CLABSI) သည် အသက်အန္တရာယ်ကို ခြိမ်းခြောက်နိုင်သည်။ နာကျင်ကိုက်ခဲခြင်း၊ နီမြန်းခြင်း၊ ရောင်ရမ်းခြင်း သို့မဟုတ် အဖျားတက်ခြင်းကဲ့သို့ ရောဂါပိုးကူးစက်မှု လက္ခဏာတစ်ခုခုကို တွေ့ရှိရလျှင် သင်၏ ဆရာဝန်ကို ခေါ်ဆိုပါ။