Menu
Close
Back
Witamy
Together to nowa platforma informacyjna dla wszystkich osób zmagających się z nowotworami wieku dziecięcego – pacjentów, ich rodziców i pozostałych członków rodziny oraz bliskich.
Dowiedz się więcejGuzy nerki (nerkowe) powstają z komórek nowotworowych rozwijających się w tkankach nerki. Guzy te stanowią około 7% wszystkich nowotworów wieku dziecięcego.
Rozróżnia się kilka rodzajów guzów nerki występujących u dzieci. Guz Wilmsa (nerczak zarodkowy) jest jednym z rodzajów guzów nerki wieku dziecięcego.
Nerki to para narządów umiejscowionych po obu stronach kręgosłupa w tylnej części jamy brzusznej. Ich zadaniem jest filtrowanie i oczyszczanie krwi. Ponadto nerki wytwarzają mocz.
Nerki są umiejscowione po obu stronach kręgosłupa w tylnej części jamy brzusznej. Ich głównym zadaniem jest filtrowanie i oczyszczanie krwi oraz wytwarzanie moczu.
Guz Wilmsa jest również określany jako nerczak zarodkowy. Jest to najczęściej spotykany nowotwór złośliwy nerki u dzieci. Każdego roku w Stanach Zjednoczonych guz Wilmsa diagnozuje się u około 500 dzieci. Najczęściej występuje on u dzieci w wieku poniżej 5 lat.
Rak nerkowokomórkowy jest najczęściej spotykanym guzem nerki u nastolatków w wieku 15–19 lat.
Do innych rodzajów guzów nerki zaliczają się:
Czasami do rozsiewu nowotworu dochodzi jeszcze przed diagnozą. Zależy to od rodzaju guza stwierdzonego u dziecka. Przykładowo guz Wilmsa rzadko daje przerzuty do mózgu.
Nowotwór może przerzutować między innymi do:
Leczenie większości guzów nerki zależy od rodzaju nowotworu. Może ono obejmować:
Leczenie i rokowanie w przypadku guzów nerki zależy od rodzaju nowotworu oraz obecności rozsiewu do innych narządów. Najlepszym źródłem informacji jest lekarz prowadzący dziecka.
Do typowych oznak i objawów guza nerki zaliczają się:
Niektóre choroby genetyczne i inne schorzenia mogą zwiększać ryzyko guza nerki. Niemniej jednak większość guzów nerki nie ma podłoża genetycznego.
Do chorób genetycznych zwiększających ryzyko zaliczają się:
Jeśli zespół opiekujący się pacjentem podejrzewa podłoże genetyczne nowotworu, może zalecić wykonanie u dziecka badań genetycznych.
Do badań wykonywanych w celu zdiagnozowania guzów nerki zaliczają się:
Badania obrazowe, takie jak ultrasonografia, pomagają lekarzom lepiej określić wielkość guza. Ultrasonografia pozwala również stwierdzić, czy doszło do rozsiewu nowotworu.
doszło do rozsiewu nowotworu. Stadium zaawansowania choroby określa się na podstawie badań obrazowych, rezultatu zabiegu chirurgicznego i badań histopatologicznych. W przypadku wszystkich rodzajów guzów nerki:
Pacjenci, u których nowotwór rozprzestrzenił się do innych części ciała, mają gorsze rokowanie. Wynika to z faktu, że bardziej zaawansowany nowotwór jest groźniejszy i trudniej się go leczy.
Po zakończeniu leczenia pacjenci są poddawani obserwacji w celu monitorowania ich pod kątem nawrotu. Zespół opiekujący się pacjentem zaleci badania odpowiednie dla dziecka.
Jeśli u dziecka stwierdzono chorobę genetyczną lub mutację genu dziedziczoną rodzinnie, mogą być wymagane dodatkowe badania genetyczne i szczególne środki ostrożności.
Po usunięciu nerki pacjenci mogą nadal prowadzić normalny i aktywny styl życia.
Ważne jest, aby omówić potrzeby medyczne i styl życia dziecka z zespołem opiekującym się pacjentem.
Dziecko będzie wymagać stałej opieki medycznej z badaniami kontrolnymi przeprowadzanymi co najmniej raz w roku. Badania te mogą obejmować:
Dziecko może wymagać wizyt u lekarza specjalizującego się w chorobach nerek, czyli nefrologa.
Dzieci leczone z powodu guzów nerek są narażone na wystąpienie opóźnionych skutków związanych z leczeniem.
Prowadzenie zdrowego stylu życia, stosowanie zdrowej diety oraz regularne badania przesiewowe i kontrole lekarskie pomagają chronić zdrowie dziecka.
Wyleczonych pacjentów, u których stosowano chemioterapię układową lub radioterapię, należy monitorować pod kątem ostrych i opóźnionych skutków tych metod leczenia. W zależności od rodzaju zastosowanego leczenia te skutki mogą obejmować:
Najlepszym źródłem informacji w przypadku konkretnego pacjenta jest lekarz prowadzący dziecka.
—
Sprawdzono: styczeń 2023 r.