Glejak zwojowokomórkowy

Czym jest glejak zwojowokomórkowy?

Glejaki zwojowokomórkowe są rzadkimi guzami występującymi w mózgu i rdzeniu kręgowym.

Powstają z grup komórek nerwowych (komórek zwojowych) i komórek podporowych (komórek glejowych). Występują w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN).

Glejaki zwojowokomórkowe najczęściej rozwijają się w mózgu właściwym. Jednak mogą także występować w dowolnym miejscu w obrębie OUN. Glejaki zwojowokomórkowe są zwykle niewielkimi guzami o niskim stopniu złośliwości, które nie dają przerzutów. Może się jednak zdarzyć, że ich stopień złośliwości będzie wyższy. Czasami mogą być złośliwe, o wyższym stopniu złośliwości.

• Większość glejaków zwojowokomórkowych występuje u dzieci i młodych osób dorosłych.
• Częściej rozwijają się u osób płci męskiej.
• Zwykle przyczyna ich występowania nie jest znana.

Jakie jest rokowanie w przypadku glejaka zwojowokomórkowego?

Jakie są objawy przedmiotowe i podmiotowe glejaka zwojowokomórkowego?

Podstawowym jego objawem jest występowanie napadów padaczkowych.

Inne objawy to m.in.:

• Bóle głowy
• Nudności i wymioty
• Zmęczenie
• Osłabienie siły mięśni po jednej stronie ciała

Rodzaj objawów glejaka zależy od jego wielkości i miejsca występowania. Ponieważ zwykle rozrasta się powoli, objawy mogą pojawiać się stopniowo w miarę upływu czasu.

Jak diagnozuje się glejaka zwojowokomórkowego?

Lekarze diagnozują glejaka z wykorzystaniem szeregu sposobów.

• Diagnozę zwykle stawia się po wykonaniu biopsji lub zabiegu chirurgicznego.
  • W czasie biopsji chirurg pobiera niewielki wycinek guza. Patolog ogląda pobraną próbkę tkanki pod mikroskopem w celu ustalenia rodzaju guza.
• Wywiad lekarski i badanie fizykalne pozwalają lekarzom uzyskać informacje na temat następujących kwestii:
  • Objawy
  • Symptoms
  • Ogólny stan zdrowia
  • Przebyte choroby
  • Czynniki ryzyka
• Podczas badania neurologicznego ocenia się następujące aspekty czynności mózgu:
  • Pamięć
  • Wzrok
  • Słuch
  • Siła mięśni
  • Koordynacja ruchowa
  • Odruchy
• Badanie elektroencefalograficzne (EEG) mierzy aktywność elektryczną mózgu. Za pomocą umieszczanych na głowie pacjenta elektrod możliwe jest monitorowanie i zapis aktywności mózgu podczas napadów padaczkowych.
• Badania obrazowe pomagają w zidentyfikowaniu guza, ustaleniu jego wielkości i zlokalizowaniu obszarów jego występowania.
  • Rezonans magnetyczny (MRI) pozwala na uzyskiwanie obrazów struktur ciała dzięki wykorzystaniu fal radiowych i pola magnetycznego. Obrazy te mogą dostarczyć bardziej szczegółowych informacji na temat guza. Badanie MRI wykonuje się także po zabiegu w celu sprawdzenia, czy obecne są jakiekolwiek pozostałości guza.
  • Tomografia komputerowa (TK) wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie do uzyskiwania obrazów wnętrza ciała. Za pomocą aparatu do tego typu badań pozyskuje się dużą liczbę obrazów. Są one tak dokładne, że pozwalają zobaczyć nawet niewielkie guzy.

Ustalanie stopnia złośliwości i zaawansowania glejaka zwojowokomórkowego

Glejaki zwojowokomórkowe są zwykle guzami o niskim stopniu złośliwości. W większości przypadków rozrastają się powoli i nie uważa się ich za złośliwe. Wyższą agresywność i stopień złośliwości wykazuje jedynie od 5 do 10% glejaków zwojowokomórkowych.

Jakie jest rokowanie w przypadku glejaka zwojowokomórkowego mózgu?

Na rokowanie podstawowy wpływ ma stopień złośliwości guza.

Inne czynniki mające wpływ na szansę wyleczenia to m.in.:

• Możliwość usunięcia guza w trakcie zabiegu chirurgicznego
• Miejsce występowania guza
• To, czy nowotwór dopiero się rozwinął, czy doszło do jego nawrotu (nawrotowa choroba nowotworowa)

Jak leczy się glejaki zwojowokomórkowe mózgu?

Życie po wyleczeniu glejaka zwojowokomórkowego

Więcej informacji: Życie po wyleczeniu nowotworów mózgu